ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ 110ο ΨΑΛΜΟ (συνέχεια)
«ἐξεζητημένα εἰς πάντα τὰ θελήματα αὐτοῦ». Όλα τα έργα του (και ο άνθρωπος) είναι παρασκευασμένα, ολοκληρωμένα, κατασκευασμένα, πεπληρωμένα, ικανά να εκτελούν τα θελήματά του, όχι ατελή, ούτε ανίκανα να φέρνουν εις πέρας τα προστάγματά του (άρα όταν το καλούν οι περιστάσεις να γίνουμε ήρωες και δεν γινόμαστε, φταίμε εμείς και μόνο εμείς. Είδα σ’ ένα ντοκιμαντέρ, η μεγάλη ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης Λέλα Καραγιάννη δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα γίνει τόσο μεγάλη, αλλά πήγε ένας Άγγλος στρατιώτης και την παρακάλεσε να τον κρύψει. Τι να έκανε, να άφηνε να τον πιάσουν οι Γερμανοί ; Έ μετά, το ένα έφερε το άλλο).
Όλη η φύση ενεργεί όπως θέλησε ο Θεός (νόμοι της φύσης) και όποτε θέλει μεταβάλλει ο Θεός την ενέργειά της (θαύματα) για να μάθουν οι πολλοί ανόητοι που θεοποιούν την φύση ότι δεν σέρνεται η φύση από τους νόμους της, αλλά τα πάντα η θέληση του Θεού επιτρέπει και παραχωρεί. Διότι αυτή η θέληση είναι που δημιούργησε την φύση και ρυθμίζει τα πάντα όπως θέλει (είτε επιτρέπει στους νόμους να λειτουργούν είτε όχι. Λέγαμε οι Χημικοί πριν χρόνια ότι αν συνεχιστεί η καταστροφή στο περιβάλλον με τέτοιους ρυθμούς σε 100 χρόνια δεν θα υπάρχει ζωή πάνω στην γη. Αυτό όμως όπως και οτιδήποτε άλλο θα γίνει μόνο αν το επιτρέψει η θέληση του Δημιουργού που μπορεί να μεταβάλλει τους νόμους της φύσης κατά το δοκούν).
«ἐξεζητημένα εἰς πάντα τὰ θελήματα αὐτοῦ». Το θέλημά του από την αρχή γι αυτό τον σκοπό τα κατεσκεύασε (την φύση) ώστε με το μέγεθος, το κάλλος, την θέση, την ενέργεια, την υπηρεσία και όλα τ’ άλλα ανακινώντας την ψυχή του θεατή και ξυπνώντας την διάνοια στο ν’ αναζητήσει τον δημιουργό και αριστοτέχνη Θεό και να προσκυνήσει αυτόν που τα έφτιαξε (ο Αβραάμ βλέποντας την ομορφιά του έναστρου ουρανού ξεπέρασε την πίστη των ειδώλων και αναρωτήθηκε για τον αληθινό Θεό. Δυστυχώς σήμερα ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων που ζουν στις μεγάλες πόλεις δεν μπορούν από τα πολλά φώτα να δουν την ομορφιά του έναστρου ουρανού).
Δεν μας οδηγούν τα κτίσματα μόνο στην θεογνωσία αλλά μας παρέχουν και σπουδαία διδασκαλία για τον τρόπο ζωής μας. (από τα παραδείγματα που λέει ο Χρυσόστομος θα αναφέρω μόνο ένα) όταν δει το αμπέλι τον χειμώνα να είναι γυμνό από φύλλα και έλικες και σταφύλια, όπως τα ξερά οστά, και στην συνέχεια ερχομένης της άνοιξης ν’ αποκτά όλη την ομορφιά του, θα μπορέσει να φιλοσοφήσει (άνθρωπος) και για την ανάσταση του δικού του σώματος.
Την αγάπη προς τους κόπους θα την γνωρίσει από το μυρμήγκι, και την αγάπη για το ωραίο από την μέλισσα και το κοινωνικόν (ακόμα και μόνο το κοινωνικόν δηλαδή η σπλαχνική σχέση με τους άλλους αρκεί για να σωθούμε, ο Ιούδας όμως δεν το είχε ούτε αυτό και μη νομίζετε ότι είναι τόσο δύσκολο να γίνουμε σαν τον Ιούδα σε τόσες παγίδες που έχουμε πιαστεί σήμερα) … η μέλισσα θα σε διδάξει να μη θαυμάζεις το κάλλος των σωμάτων όταν δεν υπάρχει ψυχική ομορφιά, ούτε να περιφρονείς αυτούς που έχουν άσχημα σώματα όταν η ψυχή τους είναι στολισμένη με αρετές … όταν τα άλογα ζώα δεν ανησυχούν για την τροφή τους, ποια απολογία θα έχεις εσύ που δεν δείχνεις για τα παρόντα ούτε τόση περιφρόνηση όση τα πουλιά ;
«ἐξομολόγησις καὶ μεγαλοπρέπεια τὸ ἔργον αὐτοῦ». Κάθε έργο του Θεού. «ἐξομολόγησις» δηλαδή ευχαριστία και δόξα. Διότι καθένα από τα ορατά δημιουργήματα είναι ικανό να οδηγήσει τον θεατή σε ευχαριστία, σε ύμνο, σε έπαινο σε δοξολογία. Και το σκοτάδι και η μέρα, και η πείνα και η αφθονία, και η έρημος και αυτή που δεν κατοικείται, και η πλούσια και εύφορη, και η ζωή και ο θάνατος, και όλα τα ορώμενα μπορούν να διεγείρουν σ’ ευχαριστία (προς τον Θεό) αυτούς που τα εξετάζουν με πολλή προσοχή (δηλαδή γίνεται να είσαι μέσα στο Άουσβιτς και να πλημυρίζεις από ευχαριστία προς τον Θεό ; Σύμφωνα με τον Χρυσόστομο όχι μόνο γίνεται, αλλά αυτό ήταν το φυσιολογικό).
Οι άνθρωποι άλλα κάμνουν όταν ευεργετούν και άλλα όταν μισούν και αποστρέφονται. Ο Θεός όμως όλα τα κάμνει ευεργετών. Και ο κατακλυσμός και το πυρ που έκαψε τα Σόδομα ευεργεσίες του Θεού ήταν, όπως οι πατέρες όχι μόνο όταν φροντίζουν τα παιδιά τους αλλά και όταν τα τιμωρούν δεν είναι λιγότερο πατέρες (βλέπετε πόσο ανόητοι είμαστε όταν ανησυχούμε μη μας τύχει το ένα ή το άλλο, αφού ότι και να μας τύχει είναι ευεργεσία του Θεού).
«ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος». Αυτό νομίζω το λέει γι αυτούς που σκανδαλίζονται από τα βάσανα που ξαφνικά πέφτουν πάνω τους και σαν να τους λέει μην παραξενεύεστε βλέποντας να συκοφαντούνται άνθρωποι, να ταλαιπωρούνται, να υποφέρουν αν και είναι σπουδαίοι (όπως ο άγιος Νεκτάριος, ο παπα Αντώνης της Κιβωτού του Κόσμου, τώρα ο Τυχικός στην Κύπρο ή ακόμα και οι ίδιοι μας όταν μας τυχαίνουν ταλαιπωρίες).
Επειδή υπάρχει αμερόληπτο δικαστήριο (του Θεού), υπάρχει απόφαση καθαρή που αποδίδει στον καθένα αυτό που του αξίζει. Αν εσύ επιζητείς εδώ και τώρα να κρίνει ο Θεός, πρόσεχε μήπως βγει πρώτα εναντίον σου η καταδικαστική απόφαση (άρα ότι βάσανα και νάρχονται στην ζωή μας να μην εκπληττόμαστε και λυγίζουμε επειδή σίγουρα για εμάς είναι ευεργεσία από τον Θεό. Η καημένη η Πηνελόπη Δέλτα όταν στις 27 Απριλίου 1941 έμπαιναν οι Γερμανοί στην Αθήνα αυτοκτόνησε).