Μια από τις πιο ανεξήγητες ενέργειες , διαχρονικά, στη περιοχή
της Αλμωπίας και συγκεκριμένα , στον Εξαπλάτανο, ήταν η κατεδάφιση της οικίας
της οικογενείας Λουντέμη, του σπιτιού που έζησε ο μεγάλος έλληνας ποιητής Μενέλαος
Λουντέμης. Ενώ όλες οι ενδείξεις συνηγορούσαν στην διατηρησημότητα του κτιρίου
που είχε κριθεί , με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ « διατηρητέο κτίριο», ως νεώτερο
ιστορικό Μνημείο, τελικά αυτό το «διατηρητέο» κατέληξε να γίνει ένας σωρός από
μπάζα, αφού η ίδια η πολιτεία δεν προνόησε να φροντίσει την αναπαλαίωση του και
τη χρήση του, ως επισκέψιμου χώρου, σημείου αναφοράς για την ιστορική μνήμη και
για τις ερχόμενες γενεές. Από την μια η αδιαφορία τοπικών και κρατικών παραγόντων
από την άλλη η ασυμφωνία μεταξύ των κληρονόμων του ποιητή ως προς το ιδιοκτησιακό
, οδήγησαν στην απαξίωση και τελικά στην κατεδάφιση.
Κι΄όμως. Έπρεπε να πρυτάνευε η κοινή λογική, για να μη πω
ότι έπρεπε να εφαρμοστεί ο Νόμος, όπως συμβαίνει και με όλα τα «διατηρητέα»
στην Αθήνα, όπου , εκτός από τις εργασίες αποκατάστασης που αναλαμβάνει το ίδιο
το υπουργείο, «ανακαλύπτονται» και πρόγραμμα αποκατάστασης ή απόκτησης ιδιοκτησίας
από το Κράτος, με σκοπό την κοινή ωφέλεια. Με άλλα λόγια , μπορούσε να αγοραστεί
το κτίριο από τους κληρονόμους και μόλις περνούσε η ιδιοκτησία στο Κράτος, τότε
ήταν εύκολη η αποκατάσταση ή αναπαλαίωση του ιστορικού μνημείου και ο
σχεδιασμός για χρήση και παραχώρηση στη τοπική κοινωνία, ως χώρου πνεύματος και πολιτισμού. Έτσι, η
ακριτικός Εξαπλάτανος θα είχε ένα
διαχρονικό σημείο αναφοράς με σκοπό την τουριστική προσέλκυση αλλά και την
πνευματική καλλιέργεια των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας και
όχι μόνο.
Φυσικά, η καταγραφή του κτιρίου, όλα τα αρχιτεκτονικά στοιχεία
και οτιδήποτε απαιτεί ο Νόμος περί «διατηρητέων» υπάρχουν στα αρχεία του
ΥΠΕΧΩΔΕ και η «αποκατάσταση», δηλαδή η ανακατασκευή του κτιρίου στη μορφή που ήταν
, μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή. Αυτό που δεν επιτρέπει ο Νόμος είναι να γίνει
σύγχρονη οικοδομή, ….πολυκατοικία ή … σουπερ μάρκετ. Ευτυχώς !
Α.Π.