ανοίγουν πάλι το ζήτημα των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ζήτημα που ούτε τα ΑΕΙ , ούτε η
κοινωνία (πλην φυσικά των οικονομικών συμφερόντων) , ούτε οι σύλλογοι
καθηγητών,φοιτητών,ούτε τα Επιμελητήρια ζήτησαν. Ουδείς το ζήτησε και ουδεμία
πραγματική ανάγκη ικανοποιεί. Τι θα συμβεί λοιπόν στην πραγματικότητα? Κανείς
αναρωτιέται γιατί το Harvard, το MIT, το Cambridge κτλ. με τα δις δολάρια κληροδοτήματα
και εισροές να θέλουν να φτιάξουν παραρτήματα στην Ελλάδα. Μήπως έφτιαξαν
παραρτήματα στη Γερμανία η αλλού? Δευτερεύοντα πανεπιστήμια υπό οικονομική πίεση στη
χώρα τους λόγω χαμηλής ποιότητας (π.χ. τα βρετανικά πρώην polytechnics) είναι τα μόνα
που ίσως έρθουν στην Ελλάδα. Έτσι δεν τίθεται θέμα ανταγωνισμού και βελτίωσης των
δημόσιων πανεπιστημίων μας που, παρά τις τρέχουσες δυσκολίες τους, είναι ήδη πολύ
καλύτερα ποιοτικά από αυτά που ίσως έρθουν. Τα δύο πρώτα θα είναι πιθανότατα
παραρτήματα κυπριακών ή “τριτοκλασσάτων” βρετανικών πανεπιστημίων και θα ελέγχονται
ουσιαστικά από διεθνή επενδυτικά γκρουπ – παρ' όλο που θα χαρακτηρίζονται ψευδώς ως
“μη κερδοσκοπικά”.
Η κυβέρνηση λοιπόν αντιθέτως θεσμοθετεί και ολοκληρώνει την υποβάθμιση του δημόσιου
πανεπιστημίου, που χρόνια τώρα αρνείται να χρηματοδοτήσει επαρκώς, και διαλαλεί ότι ο
ανταγωνισμός θα τα αναβαθμίσει, κατά τον ίδιο τρόπο φαντάζομαι που η ιδιωτική υγεία
οδήγησε στη διάλυση των δημόσιων νοσοκομείων, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας
εκτόξευσε τους λογαριασμούς του ρεύματος και η απελευθέρωση των μεταφορών οδήγησε
στο έγκλημα των Τεμπών. Φυσικά και η ύπαρξη τόσα χρόνια τώρα του ιδιωτικού σχολείου
δεν βελτίωσε το δημόσιο.
Για να τονίσω περισσότερο τους κινδύνους ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων να αναφέρω
επίσης για τα βρετανικά πανεπιστήμια που βρίσκονταν υπό οικονομική πίεση λόγω ανταγωνισμού
και απένεμαν πτυχία σε φοιτητές που θα έπρεπε να αποτύχουν στις εξετάσεις, με αντάλλαγμα τα
απαραίτητα για την επιβίωσή τους δίδακτρα. Στο πιο γνωστό παράδειγμα, ο καθηγητής R. Wynne,
επικεφαλής του Τμήματος σχεδιασμού, μηχανικής και πληροφορικής του Πανεπιστημίου του
Bournemouth, έστειλε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο διδακτικό προσωπικό καλώντας τους
διδάσκοντες να «ελαχιστοποιήσουν» τον αριθμό των αποτυχόντων φοιτητών στις εξετάσεις λόγω της
πτώσης των αιτήσεων. Το σκάνδαλο των «πτυχίων προς πώληση» άγγιξε ακόμη και διάσημα
ιδρύματα και αφορούσε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, ξένους και
εγχώριους φοιτητές, συμπεριλαμβανομένης της Οξφόρδης, του Λονδίνου και του Swansea, μέλη των
οποίων δήλωσαν στον Observer ότι το σκάνδαλο υπονομεύει τα ακαδημαϊκά πρότυπα, αλλά δεν
μπορούν να μιλήσουν δημοσίως για να μην χάσουν τη δουλειά τους
πανεπιστημίων,συνεχώς απορυθμίζουν την οργάνωση των σπουδών, οδηγούν σε αυτόματη
αναγνώριση των τίτλων κολεγίων, παρεμβαίνουν στις διαδικασίες ακαδημαϊκής εξέλιξης του
προσωπικού, υποβάθμισαν περαιτέρω τη φοιτητική μέριμνα, την ανάπτυξη της στελέχωσης
και των υποδομών των ΑΕΙ.
Αν η δημόσια δαπάνη ανά φοιτητή ανερχόταν στο μέσο όρο της ΕΕ-27 η συνολική κρατική
δαπάνη θα έπρεπε να είναι 5.1 δις ευρώ έναντι των 1 δις ευρώ που διατέθηκαν και μάλιστα η
κυβέρνηση κομπάζει για αυτό! Η μείωση των δαπανών σε κρίσιμες κατηγορίες δαπανών είναι
μη διαχειρίσιμη.Στο ΕΜΠ , για παράδειγμα, η επιχορήγηση του τακτικού προϋπολογισμού
για λειτουργικές δαπάνες μειώθηκε μεταξύ 2009-2022 κατά 70% περίπου, από 11,165
εκατ.ευρώ σε 3,386.
Παράλληλα με την υποχρηματοδότηση τα δημόσια πανεπιστήμια πάσχουν από
υποστελέχωση του διδακτικού προσωπικού. Ο λόγος φοιτητών ανά διδακτικό προσωπικό,
κατά την ΕΘΑΑΕ, είναι ο χειρότερος στην Ευρώπη των 27, δηλαδή 47 φοιτητές ανά μέλος
διδακτικού προσωπικού, έναντι 13 στην ΕΕ-27 !!
συλλόγων,απαρτίας,πλειοψηφίας,
αρχική απόφαση και λειτουργεί κανονικά.Ένας τραμπουκισμός έγινε ,όχι από φοιτητές αλλά
από 5-6 αγνώστους, που έσπασαν τζάμια στο κτήριο της πρυτανείας, μια μέρα μετά την
εισβολή της αστυνομίας στους χώρους του ιδρύματος.
Νομίζω ότι για αυτά τα φαινόμενα οφείλουμε να αναζητούμε τα ΑΙΤΙΑ που τα προκαλούν. Η
βία έχει πρόσωπο και έχει όνομα.
Η ανεργία, η έλλειψη οράματος, η αναξιοπιστία, η αναξιοκρατία, η οφθαλμοθηρία και η
έλλειψη αυτοελέγχου των Μ.Μ.Ε., η τυφλή κυριαρχία των δυνάμεων της αγοράς αντί της
φυσιολογικής επικράτησης των αναγκών και των αξιών χρήσης, θα γεννούν φυσικά
απόγνωση, αποξένωση και συγκρούσεις που εμείς αμήχανοι θα προσπαθούμε στη συνέχεια
να βαπτίσουμε γήπεδα, πολυτεχνεία, διαδηλώσεις ή όπως αλλιώς βολεύει την αγοραία
δημοσιότητα.
Και εμείς οι καθηγητές δεν είμαστε όλοι η/και πάντοτε ειλικρινείς με τους φοιτητές.
Οι νέοι σήμερα είναι πιο έντιμοι από εμάς τους μεγαλύτερους. Σέβονται εκείνους που το
αξίζουν ,όχι εκείνους που απλά φέρουν τίτλο ή αξίωμα. Και συμφωνώ μαζί τους!
Είναι πολύ επικίνδυνη, φτηνή και ψευδής η θεωρία των λεγόμενων «δύο άκρων» και το
δόγμα «αστυνομοκρατία παντού» που εισάγονται σήμερα αξιοποιώντας κάποια ( κολάσιμα
φυσικά, δεν υπάρχει αμφιβολία) επεισόδια βίας ίσως και/η προβοκάτσιες παρακρατικών. Το
τρίπτυχο των αντιδραστικών ανατροπών για το άσυλο, τις διαδηλώσεις και τις
απεργίες/συνδικαλισμό, (π.χ. νομοσχέδιο που ποινικοποιεί την απεργία, τα διοικητικά
συμβούλια ΑΕΙ που ορίζουν τους πρυτάνεις, η πανεπιστημιακή αστυνομία, κτλ.) αλλάζει
πλήρως το τοπίο της μεταπολιτευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και ανοίγει το δρόμο
για τη διολίσθηση σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια. Φαίνεται ότι η Ελλάδα δυστυχώς
εξακολουθεί να είναι χώρα συντηρητική και αυταρχική.
μέσα σε μία δεδομένη κοινωνία και, αν και πολύ καλύτερο από το μέσο όρο της, δεν μπορεί
παρά να πάσχει από ότι και αυτή. Ναρκωτικά κυκλοφορούν και στο Σύνταγμα, και ο φόβος
υπάρχει και στην Ομόνοια. Στα Πανεπιστήμια πολύ λιγότερο.
Η αστυνόμευση δεν θα λύσει το πρόβλημα , όπως δεν το λύνει και στην ευρύτερη κοινωνία,
στα πανεπιστήμια θα προκαλέσει μεγαλύτερα προβλήματα και λόγω της αντίληψης που
επικρατεί στη νεολαία σε σχέση με την εξουσία.
Κανείς, μα κανείς, ούτε καν η λεγόμενη πνευματική ηγεσία, δε μίλησε όμως για τη βία που
ζει η Νεολαία η οποία ζει τη βία της αδικίας. Ζει τη βία των δύο μέτρων και δύο σταθμών.
Των ισχυρών που μπορούν και ξεπερνούν νόμους και αρχές και των αδύναμων που όλα τα
υποφέρουν, τη γραφειοκρατία, την αυθαιρεσία, τη ρουσφετολογία, τη διαφθορά. Ζει τη βία
του εξευτελισμού της προσωπικότητας, όταν τους ζητούν κομματική υποταγή για μια
δουλειά. Ζει τη βία του εξευτελισμού των πτυχίων που δεν έχουν αντίκρισμα στην προοπτική
εργασίας. Ο νέος ζει χωρίς να μπορεί να φτιάξει οικογένεια, με ανασφάλιστη εργασία, με εργασία
χωρίς προοπτική, με ανεργία.
Η Νεολαία ζει τη βία ψεύτικων προτύπων που δεν έχουν σχέση με τα δικά της όνειρα, τις δικές
της επιθυμίες, τις δικές της ανάγκες, τις ελπίδες που όμως τις επιβάλλονται από τη χυδαία αγορά. Τη
βία της καταστροφής του περιβάλλοντος, τη βία της ανασφάλειας, τη βία της πολιτείας που δε
νοιάζεται, που την αντιμετωπίζει μάλιστα ως ύποπτη. Τη βία της έλλειψης πρόνοιας, συμπόνιας,
ανθρωπιάς στη Διοίκηση, στους δρόμους, στις πόλεις μας. Και ξαφνικά εμείς οι αστοί, δικηγόροι,
γιατροί, μηχανικοί, έμποροι , κτλ. , βλέπουμε τους γιους και τις κόρες μας να στήνουν καταλήψεις.Γιατί απορούμε? Αυτός ο κόσμος μας, αυτή η Δημοκρατία της Απάτης, δεν τους χωράει. Έχουμεχάσει την επαφή με τους νέους. Αναρωτηθήκαμε ποτέ πώς ζούνε, καταλαβαίνουμε το νόημα τουθυμού τους? Αμφιβάλλω.
πανεπιστημίου. Έχετε επισκεφθεί τουαλέτες εκτός πανεπιστημίου? Είναι το ίδιο άθλιες όπως
και στα πανεπιστήμια. Είναι ντροπή όλων μας όχι μόνο των φοιτητών.Οι τελευταίοι έχουν ,
πέραν της γενικότερης κουλτούρας μας, και την καταπίεση που εξασκούμε απάνω τους με τα
χιλιάδες «πρέπει» μας που δεν ασπάζονται και αντιδρούν. Βλέπε και Γ), Δ), παραπάνω.
για να επιβιώνει, ιδιαίτερα για αυτόν που σπουδάζει μακριά από το σπίτι του. Δεν υπάρχει
στο εξωτερικό γιατί εκεί ο φοιτητής έχει υποτροφία ή δάνειο που αποπληρώνει όταν σταθεί
στα πόδια του οικονομικά. Να παρατηρήσω ότι ο «αιώνιος φοιτητής» δεν επιβαρύνει κανένα,
όπως λανθασμένα και εκ του πονηρού λέγεται, παρά μόνο τη….μνήμη του υπολογιστή.
υπουργός αντι-παιδείας να υπαγορεύσει στους καθηγητές να κάνουν εξετάσεις, πως να τις
κάνουν και πως να διδάξουν. Να του πείτε παρακαλώ ότι δεν είμαστε υπάλληλοί του!
Είμαστε, κατά το Σύνταγμα, Δημόσιοι Λειτουργοί. Απαράδεκτη επίσης και η αποδοχή της
….διαταγής από τη σύνοδο πρυτάνεων! Λίγη ακαδημαϊκή αξιοπρέπεια παρακαλώ! Απολύτως
διαβλητό επίσης το σύστημα εξετάσεων που προώθησε ο υπουργός ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΤΟΥ(γιατί
είναι πληροφορικάριος ο ίδιος , άρα ξέρει!). Στο μάθημά μου οι φοιτητές πάντα γράφουν με
ανοιχτά βιβλία και πράγματι έκανα διαδικτυακές εξετάσεις επί Κόβιντ, γιατί τα θεματα είναι
κρίσεως και μαθηματικοποιημένα. Όμως τώρα υπάρχει το ChatGTP, λογισμικό τεχνητής
νοημοσύνης που καθιστά τη διαδικτυακή εξέταση διαβλητή. Έβαλα τα θέματά μου και το
λογισμικό τα έλυσε κατά τα δύο/τρίτα!
Η βία του Υπουργείου Παιδείας εκδηλώνεται τόσο με εισαγγελικές παρεμβάσεις όσο και
οικονομικούς εκβιασμούς προς τα Πανεπιστήμια για να υποτάξει το πανεπιστημιακό κίνημα.
Σε αυτή την κατεύθυνση βρίσκει αρωγούς τα φιλικά προς την Εξουσία ΜΜΕ, τα οποία
προκλητικά συνεχίζουν τις συκοφαντικές επιθέσεις εναντίον των πανεπιστημιακών φορέων
και δυστυχώς και κάποια, λίγα ευτυχώς, «πρόθυμα» μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας
που προσπαθούν να γίνουν και αυτοί αρεστοί στην Εξουσία (για μελλοντικό βόλεμα σε
«θεσούλες»), και υποκριτικά βογκούν γιατί, λέει, οι σύλλογοι χρησιμοποιούν
αντιδημοκρατικές διαδικασίες! Σε αυτή την κοινωνία της υποκρισίας, στη χώρα που ποτέ
δυστυχώς ο Λαός δεν επέβαλε τα δικαιώματά του, φοβάμαι ότι η βία θα αυξάνει. Και όμως
το πρόβλημα μπορεί να εξαφανιστεί αμέσως, απλά με το να εξαφανιστούν όλοι εκείνοι που
ζητούν στις τηλεοράσεις την εξαφάνισή του!
Η γνώμη μου λοιπόν τόσο για τις εισαγγελικές παρεμβάσεις, όσο και για την επίθεση των
ΜΑΤ: Απαράδεκτες και καταδικαστέες. Μην ξεχνάμε το άρθρο 16 του Συντάγματος για το
αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων και των δημόσιων λειτουργών τους, καθώς και ότι η
προστασία του Συντάγματος επαφίεται στο πατριωτισμό των Ελλήνων.
διευκρινιστεί οριστικά! Όμως όχι . Βλέπω ότι εξακολουθούν και υπάρχουν κάποιοι που
επιμένουν να περιστοιχίζονται από σκελετούς καταβροχθισμένων ιδεών και να
επαναλαμβάνουν έτσι ανακρίβειες ως θεόπνευστες αλήθειες.
1. Η ευθύνη μου για το πολυτεχνείο είχε αποφασιστεί τελεσίδικα από την Δικαιοσύνη.
Σε πενθήμερη δίκη , όπου παρέλασαν ως μάρτυρες όλοι οι εμπλεκόμενοι αθωώθηκα
ΠΑΜΨΗΦΕΙ με τον τότε αττικαρχη να περιγράφει ΤΟ ΠΟΣΟ ΚΑΛΑ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ
ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ.
2. ΔΕΝ υπήρχε κανείς εντος Πολυτεχνείου όταν ξέσπασε φωτιά , μόνο η επιτροπή
περιφρούρησης. Η φωτιά φαίνεται ότι μπορεί να προήλθε απέξω , που ήταν
συγκεντρωμένοι «αγανακτισμένοι πολίτες» του στυλ αυτών που ακόμα λασπολογούν.
3. Δεν είναι περίεργο ότι «αφού τα έκαψα » , κατά τους λασπολογούντες φασίστες η
πολυτεχνική κοινότητα εξακολουθούσε να με εκλέγει από το 1991 μέχρι τελευταία
φορά το 2008 ως Πρόεδρο Σχολής. Δεν ήξεραν τίποτα ενώ αυτοί νομίζουν ότι
κατέχουν την απόλυτη αλήθεια?
4. Είμαι περήφανος για τη θητεία μου . Ανέλαβα το Πολυτεχνείο με χρέος 500 εκ.
δραχμές και το άφησα με 11.5 δις κέρδος. Επί εποχής μου ήταν 2 ο στην Ευρώπη στα
ανταγωνιστικά Ευρωπαϊκά προγράμματα , έγινε το τεχνολογικό πάρκο Λαυρίου, το
Μετσόβιο Ερευνητικό Κέντρο στο Μέτσοβο, φιλοξενήθηκαν πρόεδροι κρατών ,
Βασιλείου , Γκορμπατσόφ, Περεζ κτλ κτλ . Οι τότε φοιτητές μας αποτελούν
ζωντανή μαρτυρία του έργου.
Αλλά τι τα λέω! Τα νεκρωμένα μυαλά παραμένουν νεκρωμένα όσα στοιχεία και να
παραθέσεις.
Από τα γραφόμενα των λασπολογούντων δυστυχώς επιβεβαιώνεται για ακόμα μια
φορά η δυστυχία αυτού του έθνους. Κάθε πρωί κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και όλοι
βλέπουμε πάντα το Μεγαλέξανδρο, ποτέ τον καραγκιόζη!
επισκέπτης καθηγητής (τιμητική θέση, όχι διορισμένος) ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ
ΙΔΙΩΤΙΚΟ!!! Η Αμερική έχει και δημόσια και κρατικά και μη-κρατικα πανεπιστημια.
Αναρωτιέμαι όμως τι σχέση έχει αυτό με τα επιχειρήματά μου κατά του ιδιωτικού
πανεπιστημίου , όταν οι περισσότεροι άνθρωποι δουλεύουν σε δουλειές που δεν τους
αρέσουν! Γιατί δεν απαντούν στα επιχειρήματα αλλά κρίνουν δήθεν εμένα? Μα γιατί
άλλωστε επιβεβαίωσε πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ. Φυσικά διάβασα και τις γνωμοδοτήσεις
συνταγματολόγων «παντός καιρού» περί «κινούμενου με το χρόνο» συντάγματος, και δεν
ξεχνώ και την προηγούμενη παραβίασή του με τις υποκλοπές!
Όταν υπάρχει αντίφαση μεταξύ της εθνικής νομοθεσίας και του ευρωπαϊκού δικαίου,
συνήθως τα εθνικά δικαστήρια είναι υπεύθυνα για την επίλυση αυτής της αντίφασης
Επιπλέον, σε περιπτώσεις όπου το εθνικό σύνταγμα απαγορεύει κάτι που είναι αναγκαίο
σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο, μια χώρα μπορεί να αναθεωρήσει το σύνταγμά της για να
εξασφαλίσει τη συμμόρφωσή της με το ευρωπαϊκό δίκαιο.Έτσι δεν κατανοώ ποιος θα
αναλάβει τον κίνδυνο να επενδύσει σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Ελλάδα πριν αλλάξει το σύνταγμα.
Σήμερα που το δικαίωμα για μια ανθρώπινη ζωή γίνεται βορά στις ανεξέλεγκτες δυνάμεις