
«Συμφωνεί η Κομισιόν με την πρόταση αποπολιτικοποίησης των
Ευρωπαικών Θεσμών;»
κατέθεσε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου και Επικεφαλής της
Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Δημ. Παπαδημούλης, αναφορικά με τις πρόσφατες δηλώσεις
του Γερμανού Υπ. Οικονομικών Β. Σόιμπλε, σε σχέση με την «τήρηση των υποχρεώσεων που έχουν οι κυβερνήσεις με βάση το Σύμφωνο
Σταθερότητας και Ανάπτυξης».
Σόιμπλε προτείνει ο ρόλος αυτός να μεταφερθεί από την Κομισιόν, έναν κατ’ εξοχήν
πολιτικό θεσμό, στον ESM, που αποτελεί ένα
τεχνοκρατικό όργανο. Ο κ. Σόιμπλε, επικαλούμενος τις δυσκολίες που συναντάει
ένα πολιτικό όργανο όπως η Κομισιόν στο να επιβάλει την αυστηρή τήρηση των
δημοσιονομικών κανόνων στην Ευρωζώνη, «πετάει το μπαλάκι» στον ESM, ενισχύοντας έτσι τη γραμμή «αποπολιτικοποίησης» των
Ευρωπαϊκών Θεσμών, όπως παγίως υποστηρίζει.
δηλώσεις, καθώς και τις ήδη εκπεφρασμένες αντιδράσεις της Κομισιόν δια στόματος
Μοσκοβισί, ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημ. Παπαδημούλης, καλεί την Κομισιόν να
σχολιάσει τις απόψεις αυτές, ενώ ταυτόχρονα την καλεί να αντιμετωπίσει τις
έντονες μακροοικονομικές ισορροπίες, σε ένα περιβάλλον όπου τα επιμέρους
χαρακτηριστικά των κρατών-μελών καθιστούν την τήρηση των άκαμπτων κανόνων ουσιαστικά
ανεφάρμοστη.
Οικονομικών κ. Σόιμπλε σε πρόσφατες δηλώσεις του στις 28/10/2016, σημείωσε πως
η Κομισιόν ως κατ΄ εξοχήν “πολιτικός” θεσμός, είναι δύσκολο να επιβάλει την
τήρηση των υποχρεώσεων που έχουν οι κυβερνήσεις με βάση το Σύμφωνο Σταθερότητας
και Ανάπτυξης, για αυτό και προτείνει τον ρόλο αυτόν να τον αναλάβει ο ESM.
πρόταση Σόιμπλε διατύπωσε ήδη ο αρμόδιος Ευρωπαίος Επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί,
λέγοντας πως, με βάση τις ισχύουσες Συνθήκες, η Κομισιόν έχει το καθήκον να διατηρήσει
αυτό τον ρόλο.
περαιτέρω “αποπολιτικοποίηση” των Ευρωπαϊκών Θεσμών επανέρχεται διαρκώς, από
κύκλους που επιμένουν δογματικά στη μονομερή λιτότητα, ερωτάται η Επιτροπή:
που υποστηρίζει ότι η Κομισιόν ρίχνει περισσότερο βάρος στην πολιτική παρά στην
τήρηση των κανόνων και άρα ο ρόλος της πρέπει να υποκατασταθεί από τον ESM
αντιμετωπίσει τις έντονες μακροοικονομικές ισορροπίες, καθώς η τήρηση άκαμπτων
κανόνων, που δεν λαμβάνουν υπόψη τους τα επιμέρους χαρακτηριστικά των
κρατών-μελών, αποδεικνύεται ανεφάρμοστη;