ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗ ΠΡΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ¨ΔΙΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ¨ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ!

 

·     

Με κοινοποίηση στους 6 συναρμοδίους Υπουργούς:

 

·        «Ο λόγος είναι συμβόλαιο. Εφαρμόστε όσα εσείς εξαγγείλατε τον Δεκέμβρη»

 

 

Σημεία και τέρατα συμβαίνουν φέτος στη διακίνηση και εμπορία του συμπύρηνου ροδάκινου όπου, από την πρώτη στιγμή που ¨άνοιξε¨ η αγορά, οργιάζουν η ασυδοσία, οι εκβιασμοί και η αισχροκέρδεια σε βάρος των παραγωγών.

Αποκλειστικά υπεύθυνοι γι’ αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση είναι βέβαια οι κονσερβοποιοί – μεταποιητές. Όχι όλοι βέβαια. Αλλά είναι δυστυχώς ελάχιστοι εκείνοι οι οποίοι τιμώντας τον λόγο τους ως ¨συμβόλαιο¨ και σεβόμενοι τους παραγωγούς πελάτες τους, τηρούν και εφαρμόζουν αυτά που οι ίδιοι εξήγγειλαν τον περασμένο Δεκέμβρη, και ως προς τις τιμές και ως προς την απρόσκοπτη απορρόφηση του προϊόντος.

Δυστυχώς, στη μεγάλη πλειονότητά τους οι βιομήχανοι - προς τους οποίους και απευθύνομαι σήμερα – όχι μόνον δεν τηρούν τα εξαγγελθέντα αλλά, με διάφορες μεθοδεύσεις και αστεία προσχήματα εκβιάζουν ανοιχτά τους παραγωγούς για να τους πάρουν τη σοδειά σε εξευτελιστικές τιμές: Παραλάμβαναν και παραλαμβάνουν αρίστης ποιότητας ροδάκινο για κονσέρβα, (όπως φαίνεται στις φωτογραφίες) και με το ¨έτσι θέλω¨ κάποια φορτία τα χαρακτήριζαν μέχρι προχθές ¨κλαρίσιο χυμό¨ και από χθες σκέτο χυμό καταποντίζοντας έτσι τις τιμές από 33-35 λεπτά στα 20-22 λ για τον ¨κλαρίσιο¨ και στα 8-10 λ για τον σκέτο χυμό!

Από μόνοι τους αυτοί οι βιομήχανοι θα έπρεπε να είχαν ήδη αντιληφθεί ότι οφείλουν άμεσα να βάλουν φρένο σ’ αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση και να σπεύσουν να τηρήσουν μέχρι κεραίας αυτά που ο ίδιοι εξήγγειλαν τον Δεκέμβρη. Όχι μόνον γιατί ¨ο λόγος (πρέπει να) είναι συμβόλαιο¨, αλλά και διότι ο κόμπος έχει φτάσει πια στο χτένι.

Διότι δεν μπορεί να μη βλέπουν, να μη κατανοούν ότι αυτές οι ευκαιριακές και τυχοδιωκτικές πρακτικές έχουν οδηγήσει τους παραγωγούς σε απόγνωση. Ότι ειδικά φέτος, με το κόστος παραγωγής στα ύψη, οι άνθρωποι αυτοί έχουν ήδη εξαντλήσει τα τελευταία όρια της αντοχής και της ανοχής τους. Και ότι ζητούν στο Πρόγραμμα Αναδιάρθρωσης να μπει και το συμπύρηνο ροδάκινο – με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται!

Αυτό θέλουν οι μεταποιητές; Να συρρικνωθεί η παραγωγή συμπύρηνου; Και από την άλλη πλευρά να έχουμε εξαθλιωμένους παραγωγούς; Και απ’ αυτούς οι βιομήχανοι θα ζητήσουν του χρόνου να έχουν ποιοτικό ροδάκινο; Με ποιο κέφι; Με ποια διάθεση;

Πρέπει λοιπόν να του διασφαλιστεί του παραγωγού ικανοποιητικό εισόδημα με ομαλή απορρόφηση της σοδειάς του και προϋπόθεση γι’αυτό είναι να σταματήσουν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος του.

 

Αλλά ας είμαστε και δίκαιοι: Το κύριο βάρος της ευθύνης για όσα συμβαίνουν πέφτει στην Διεπαγγελματική! Η οποία μέχρι την άνοιξη ήταν λαλίστατη. Συνιστούσε στους παραγωγούς ¨να βγάλουν ποιοτικά ροδάκινα¨ και τους έδινε μέχρι και συμβουλές για το καλό κλάδεμα των δέντρων και το σωστό αραίωμα των καρπών.

Σήμερα κρύβεται και σιωπά!

Κρύβεται και σιωπά αλλά, από την άλλη μεριά, πρωτοστατεί στη στήριξη των κονσερβοποιών με δημόσιο χρήμα. Και την είχαν την στήριξη και μάλιστα γενναία από την Κυβέρνηση στην πανδημία: Με επιστρεπτέες προκαταβολές, με αναστολές εργασίας, με μειώσεις τζίρου λόγω παγετού του 2021… Και καλώς την είχαν. Και μάλιστα έβαλα και προσωπικά ¨πλάτη¨ και από το Βήμα της Βουλής και σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις με τους συναρμόδιους Υπουργούς.

Να θυμίσω ακόμη ότι και ως Υπουργός το 2014, έδωσα για πρώτη φορά συνδεδεμένη ενίσχυση στο χυμό του ροδάκινου – και μάλιστα με την προοπτική να τριπλασιαστεί το 2017 με την Αναθεώρηση της ΚΑΠ. Και ο λόγος που το έκανα ήταν ακριβώς για τη στήριξη της ροδακινοκαλλιέργειας, να έχουμε ισχυρές μεταποιητικές μονάδες και να μπορούμε να σταθούμε ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές.

Η Διεπαγγελματική λοιπόν, σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο τον Δεκέμβρη του 2019 και την Ενωσιακή Νομοθεσία, πρέπει να συμβάλλει στον καλύτερο συντονισμό της διάθεσης των προϊόντων, στη διαφάνεια της αγοράς. στον καθορισμό τιμών και στη μεγιστοποίηση του εισοδήματος προς όφελος όλων!

Όπως επίσης και στη χάραξη εθνικής στρατηγικής, δηλαδή όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να καθορίσουν ποιος είναι ο επιθυμητός στόχος από πλευράς ποιότητας, ποσότητας και ειδικότερα ποσότητας κατά ποικιλία. Με ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία που πρέπει να είναι ειλικρινής και συνεχής διότι τα συμφέροντα είναι κοινά.

Αυτά έπρεπε να τα έχει ήδη υλοποιήσει η Διεπαγγελματική,  της οποίας οι ευθύνες για τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση είναι, επαναλαμβάνω, τεράστιες.

Αλλά, ποτέ δεν είναι αργά… Ακόμη και τώρα!!