Παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου του μαστού. Ένα θέμα που αφορά όλους μας, μικρούς
και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, επώνυμους και ανώνυμους. Από χθες είμαι
βαθύτατα λυπημένη για τον θάνατο μιας εξαίρετης κυρίας, μιας γυναίκας πολύ δυναμικής,
πολύ άξιας, που έφτασε πολύ ψηλά. Αρχηγός κόμματος, υπουργός, και προπάντων άξια
μητέρα και σύζυγος. Μια γυναίκα που δεν διέφερε σε τίποτα από μια απλή καρκινοπαθή.
Στην αρρώστια και στον θάνατο είμαστε όλοι ίδιοι, βιώνουμε τους ίδιους φόβους την ίδια
αγωνία, πονάμε πολύ για τα παιδιά μας για τους δικούς μας ανθρώπους. Με τη Φώφη
Γεννηματά κάπου μοιάζουμε πολύ, στην απώλεια δικών μας ανθρώπων που τους νίκησε ο
καρκίνος και που χτύπησε και μας.
Με τον θάνατό της μας στέλνει ένα μήνυμα, να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα, ένα Σύστημα
Υγείας που να λειτουργεί και να μας εξασφαλίζει σιγουριά και ασφάλεια, γιατί, για μας
τους καρκινοπαθείς, το Νοσοκομείο είναι το δεύτερο μας σπίτι και το πονάμε πολύ για να
το αφήσουμε να καταρρεύσει...
Θα πρέπει να ντρέπονται οι ιθύνοντες, που βλέπουν το μνημείο του Γιώργου Γεννηματά να
δεσπόζει στο προαύλιο του Νοσοκομείου μας. Ο άνθρωπος αυτός έκανε τα πάντα για το
ΕΣΥ, για να έχει ο απλός πολίτης τη σωστή περίθαλψη και την προστασία της υγείας του. Ας
πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και ας κινητοποιηθούμε όλοι μαζί, με ποικίλους
τρόπους, για το καλό του Νοσοκομείου μας. Ως πρόεδρος του συλλόγου Καρκινοπαθών
Έδεσσας και Περιχώρων, σας ενημερώνω ότι η κατάσταση για τα μέλη μας γίνεται όλο και
πιο δύσκολη, αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα της αρρώστιας τους και μας ζητάνε
να τους βοηθήσουμε. Ας διεκδικήσουμε, λοιπόν, αυτά που μας υπόσχονται προεκλογικά.
Όλοι μαζί για ένα και μόνο σκοπό, την ΥΓΕΙΑ μας και την υγεία των παιδιών μας. Όλοι μαζί
θα μπορέσουμε και αυτή τη φορά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου