Γράφει ο Χρήστος Δημητριάδης, Δημοσιογράφος
Στο σημερινό μας σημείωμα θα αναφερθώ σε μια μεταρρύθμιση, διαχρονική, που όμως μέχρι σήμερα καμιά Κυβέρνηση δεν έχει υλοποιήσει. Μάλιστα κανένα Κόμμα δεν έχει τολμήσει να την ξεστομίσει.
Ανατρέχοντας τόσα χρόνια στα τεχνικά πρόγραμμα των ΟΤΑ, στα έργα τεχνικής φύσεως της Περιφέρειας, σε έργα που εξαγγέλλει η κεντρική διοίκηση, θα διαπιστώσει κάποιος, ότι τα χρήματα που κοστολογούνται, είναι πολλαπλάσια της εμπορικής αξίας στον ιδιωτικό τομέα.
Για παράδειγμα ένα πάρκο που ο ιδιώτης θα το κατασκεύαζε με 10.000 ευρώ, η τεχνική υπηρεσία ενός Δήμου το κοστολογεί 5 ή 6 φορές περισσότερο. Όσο μεγαλύτερο είναι ένα έργο, πολλαπλασιάζεται η τιμή κατασκευής των εργολάβων προς το Δημόσιο. Αυτό συμβαίνει γιατί η πολιτεία θέλει να έχει καλές σχέσεις με τον εργολαβικό κατεστημένο διαχρονικά αφενός και αφετέρου γιατί βρίσκεται εν ισχύ ένας απαρχαιωμένος νόμος Σοβιετικού τύπου, που επιβάλει εξωπραγματικές τιμές κοστολόγησης έργων.
Άλλωστε όσο μεγαλύτερου προϋπολογισμού είναι ένα έργο, τόσο μεγαλύτερη είναι και η έκπτωση που κάνει ο ανάδοχος. Έτσι βλέπουμε εκπτώσεις από 40% έως 60%!!! Κάποιοι αναρωτιούνται πως οι κατασκευαστικές εταιρίες δίνουν τόσο μεγάλες εκπτώσεις. Η απάντηση είναι ότι ακόμη και με αυτές τις εκπτώσεις, βγαίνει ένα μεγάλο κέρδος, μιας και η αξία ενός έργου μαζί με το επιχειρηματικό κέρδος βρίσκεται στο 1\3 της κοστολόγησης.
Η Ελλάδα πέρασε πάρα πολλές οικονομικές φουρτούνες. Επί της ουσίας πτώχευσε εν λειτουργία. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα τα πάντα άλλαξαν ανάμεσα στις σχέσεις των πολιτών με το Κράτος. Οφίτσια και ευεργετήματα, δικαιώματα και υποχρεώσεις της πολιτείας, με ένα άρθρο και με έναν νόμο καταργήθηκαν σε μια μέρα. Γιατί διατηρείται ακόμη αυτή η σκανδαλώδη εύνοια προς μια συγκεκριμένη επιχειρηματική κάστα;
Γιατί οι πολίτες είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν υπέρ τιμολογημένα Δημόσια και Δημοτικά έργα; Γιατί η Ευρώπη είναι αναγκασμένη να τα χρηματοδοτεί με τους ίδιους όρους; Γιατί η πολιτεία δεν έχει ανοίξει αυτό το κεφάλαιο καθόλου; Γιατί ο ΟΟΣΑ που υποψήφια ως Πρόεδρος θα είναι η κα Άννα Διαμαντοπούλου, δεν συμπεριέλαβε αυτή τη μεταρρύθμιση στην εργαλειοθήκη της;
Αν αλλάξει άμεσα το νομοθετικό πλαίσιο και οι τιμές που υπολογίζονται τα δημοτικά και δημόσια έργα, έλθουν στην φυσική τους θέση, δηλαδή στο 1\3, οι ΟΤΑ με λιγότερα χρήματα θα κάνουν περισσότερα έργα. Ταυτόχρονα θα εξυγιανθεί ο χώρος των κατασκευαστών και των εργολάβων με σκοπό και στόχο να μείνουν οι υγιείς δυνάμεις ενώ θα απαλειφθεί στο ελάχιστο οι σχέσεις διαπλοκής μεταξύ των διοικήσεων των ΟΤΑ και των εργολάβων. Ακόμη θα εξαλειφτεί το αλισβερίσι του μαύρου χρήματος που περισσεύει από τα έργα. Ιδού λοιπόν η μεταρρύθμιση που δεν τόλμησε να κάνει κανείς και η Κυβέρνηση θα πρέπει να νομοθετήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου