 |
| Κέρρη Μαυρομάτη Διδάκτωρ του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας της Νομικής Σχολής Αθηνών, μέλος του ΕΠΑΜ Βόλου |
Καταρχήν θα ήθελα να επισημάνω ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει ειδικά από το 1995 τουρκική προσβολή της εδαφικής της κυριαρχίας και των εξ αυτής απορρεόντων κυριαρχικών δικαιωμάτων της όπως καθορίζονται σε ένα σύνολο συμβατικών κανόνων. Δηλαδή η Τουρκία δεν αποδέχεται τα συμφωνημένα ελληνοτουρκικά θαλάσσια και εναέρια σύνορα και τους κανόνες της Σύμβασης του Δικαίου της θάλασσας για το δικαίωμα των ελληνικών νησιών καθώς και του λαού τους να απολαμβάνουν κυριαρχικά-αποκλειστικά και πλήρη- δικαιώματα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης φυσικών πόρων ζώντων και μη ζώντων σε χωρικά ύδατα 12 νμ ,σε ΑΟΖ 200 και υφαλοκρηπίδα έως ή πέραν 200νμ.Η Τουρκία για τις παράνομες διεκδικήσεις της χρησιμοποιεί βία και απειλή χρήσης βίας κατά της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας-κυριαρχίας κατά παραβίαση του άρθρου 2(4) ΧΗΕ και ενός συνόλου διεθνών κανόνων.
Η Ελλάδα , πρίν από τη σύναψη οιωνδήποτε συνθηκών συμμαχίας, χρειάζεται να γίνει ένα κυρίαρχο- ανεξάρτητο κράτος. Δηλαδή χρειάζεται να ελευθερωθεί από το μνημονιακό καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας των ελληνικών διοικητικών αρμοδιοτήτων, το καθεστώς εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων σε όργανα της ΕΕ καθώς και επεμβάσεων των ΗΠΑ,Γερμανίας και ΝΑΤΟ. Όταν η Ελλάδα να αποκτήσει τη πολιτική ανεξαρτησία της κατά την έννοια του διεθνούς δικαίου να αποφασίζει ελεύθερα για τις εσωτερικές και εξωτερικές της υποθέσεις μέσα στο πλαίσιο του εθνικού και διεθνούς δικαίου τότε η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να συνομολογήσει συνθήκες συμμαχίας με βάση την αρχή της ισότητας κυριάρχων κρατών και των δικαιωμάτων των λαών και της αρχής αμοιβαιότητας για την εξυπηρέτηση εθνικών συμφερόντων.
Εφόσον υπάρχει μία ελληνική κυβέρνηση με ανεξάρτητη πολιτική βούληση θα μπορούσε να συμμαχήσει μόνον με κράτη τα οποία σέβονται την ελληνική κυριαρχία και την άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, με κράτη τα οποία έχουν υπεύθυνα εκφραστεί ενώπιον εθνικών και διεθνών οργάνων κατά της επιθετικής- αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας, όπως Αίγυπτος, Συρία, Κύπρος συνομολογώντας και στρατιωτικές συμφωνίες ενίσχυσης της αποτρεπτικής δύναμης της Ελλάδας.
Θεωρείται πως η συμφωνία Ελλάδας Αιγύπτου υπερασπίζεται τα ελληνικά συμφέροντα και ποιες οι επιπτώσεις θα έχει η συμφωνία αυτή σε μια μελλοντική διαπραγμάτευση με την Τουρκία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ ;
Δεν γνωρίζω το ακριβές περιεχόμενο αυτής της Συμφωνίας διότι το ΥΠΕΞ δεν έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα του το επίσημο κείμενο της ούτε αυτό έχει γίνει γνωστό στον κυρίαρχο ελληνικό λαό. Σύμφωνα με όσα οι κυβερνητικοί έχουν διαρρεύσει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή κοινωνικής δικτύωσης θεωρώ ότι είναι μία συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών που δεν εφαρμόζει τους εθνικούς και διεθνείς συμβατικούς κανόνες για την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στην Αιγιαλίτιδα ζώνη , στην ΑΟΖ και στην Υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών είτε μεμονωμένων νησιών είτε συμπλέγματος-συστάδας ελληνικών νησιών. Επίσης δεν υπερασπίζεται τα κυπριακά συμφέροντα στην ΑΟΖ που είναι αλληλοεξαρτώμενα με τα ελληνικά συμφέροντα.
Η άποψη μου αυτή δικαιολογείται τόσο από το στάδιο των διαπραγματεύσεων όσο και κατά το στάδιο της συνομολόγησης αυτής της συμφωνίας.
Πρώτον κατά το στάδιο των διαπραγματεύσεων το ελληνικό νομικό οπλοστάσιο είχε μειωμένη ισχύ έναντι αυτού της Αιγύπτου.
Ειδικότερα η Ελληνική κυβέρνηση προσήλθε στις διαπραγματεύσεις
(Α) Με 6νμ χωρική θάλασσα, απέχοντας από το 1995 να ασκήσει το προβλεπόμενο κυριαρχικό της δικαίωμα μονομερούς επέκτασης της χωρικής θάλασσας στα 12 ναυτικά μίλια , δηλαδή να αποκτήσει χωρική θάλασσα 12νμ, μεταξύ των άλλων, όλα τα μεμονωμένα ελληνικά νησιά, νησίδες, νησίδια ,βράχοι και τα συμπλέγματα νήσων ενώ η Αίγυπτος έχει από το 1990, κατά το εθνικό Διάταγμα No. 27 (1990), μονομερώς επεκτείνει την χωρική θάλασσα της στα 12 ναυτικά μίλια .
(Β) Χωρίς να έχει χαράξει μονομερώς ευθείες γραμμές βάσης για τη μέτρηση της έκτασης των υπό τη κυριαρχία της θαλασσίων ζωνών και να τις έχει απεικονίσει σε Πίνακα Συντεταγμένων και να τα έχει καταθέσει στον ΓΓ/ΗΕ σύμφωνα με τη διεθνή της υποχρέωση δημοσιότητας ,κατά τα άρθρα 16(2),75(2),84(2)της ΣΔΘ 1982.
Η Ελλάδα διατηρεί σε ισχύ τοΝΔ.1182/1972,που θεσπίζει το σύστημα φυσικής ακτογραμμής για χάραξη Γραμμών Βάσης για τον καθορισμό ορίων Υφαλοκρηπίδας, που έπρεπε να είχε καταργηθεί ως αντίθετο προς τις διατάξεις της ΣΔΘ 1982 ,που υπερισχύουν.
Αντίθετα η Αίγυπτος έχει μετρήσει μονομερώς όλες τις θαλάσσιες ζώνες υπό τη κυριαρχία της χαράσσοντας ευθείες γραμμές βάσης , που τις απεικόνισε σε Πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων για τη Μεσόγειο Θάλασσα και για την Ερυθρά Θάλασσα, σύμφωνα με το εθνικό Διάταγμα Νο. 27/1990και τα έχει στείλει στον ΓΓ/ΗΕ.
Η σημασία αυτών των παραπάνω (Α) και (Β) ελληνικών κυβερνητικών παραλείψεων είναι ότι η ΑΟΖ α) είναι η παρακείμενη της χωρικής θάλασσας θαλάσσια ζώνη, δηλαδή η παρακείμενη των 6 νμ
θαλάσσια ζώνη, β) ότι η ΑΟΖ μετριέται από το εξωτερικό όριο των από 6νμ και όχι των 12 νμ, που δικαιούμαστε γ) κάθε νησί-νησίδα-νησίδιο ή και βράχος θα μπορούσε η ελλάδα να ορίσει ως σημείο γραμμής βάσης. Αντίθετα η ΑΟΖ της Αιγύπτου μετριέται από τα 12 νμ της αιγυπτιακή χωρικής θάλασσας και με τις ευθείες γραμμές βάσης –γεωγραφικές συντεταγμένες της Αιγύπτου στη Μεσόγειο θάλασσα που έχει κοινοποιήσει στον ΓΓ/ΗΕ
(Γ) Χωρίς να έχει ανακηρύξει μονομερώς με Προεδρικό Διάταγμα ΑΟΖ μέχρι του επιτρεπόμενου ορίου των 200νμ για όλόκληρο τον υπό τη κυριαρχία της ελληνικό θαλάσσιο χώρο της ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας, να έχει χαράξει μονομερώς ευθείες γραμμές βάσης και να τις έχει απεικονίσει σε Πίνακα Συντεταγμένων και να τα έχει καταθέσει στον ΓΓΗΕ, σύμφωνα με τη διεθνή της υποχρέωση δημοσιότητας κατά το άρθρο75(2)της ΣΔΘ 1982. Η Ελλάδα με το Ν.2289/1995, όπως έχει τροποποιηθεί από τον Ν.4001/2011, αναφέρεται σε θαλάσσια οικονομική ζώνη και εφαρμογή της μέσης γραμμής για την οριοθέτηση και, κατά τον Πίνακα Εθνικών Διεκδικήσεων Θαλασσίων Ζωνών παγκοσμίως, έχει καταθέσει στον ΓΓ ΗΕ μονομερώς καθορισμό εξωτερικού ορίου υφαλοκρηπίδας βάσει της μεθόδου-κριτήριου ίσης απόστασης-μέσης γραμμής ελλείψει συμφωνίας, κατά το άρθρο 84 παρ.2 ΣΔΘ1982 χωρίς να φαίνεται να επισυνάπτεται χάραξη ευθειών γραμμών βάσης και απεικόνιση τους σε Πίνακα συντεταγμένων. Επίσης έχει καταθέσει στην Ευρωπαική Επιτροπή της Ευρωπαικής Ένωσης Χάρτη της ελληνικής ΑΟΖ. Οι ελληνικές κυβερνήσεις θα μπορούσαν να είχαν εφαρμόσει όσα προβλέπουν οι διατάξεις του άρθρου 156(1) του Ν.4001/2011 και να χαράξουν μονομερώς, ελλείψει συμφωνίας με γειτονικά κράτη με αντικείμενες-παρακείμενες ακτές με τις ελληνικές ακτές , το εξωτερικό όριο ΥΦ/ΑΟΖ σύμφωνα με τον κανόνα της μέσης γραμμής της οποίας κάθε σημείο απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης σε σημεία της ελληνικής ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας με πλήρη δικαιώματα σε νησιά ,νησίδες, νησίδια, συμπλέγματα νήσων , από τις οποίες γραμμές βάσης μετριέται η έκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης.
(Δ) Χωρίς να έχει συνομολογήσει σύμβαση οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας με την Κύπρο, η οποία θα μπορούσε να συμπεριλάβει και το σύμπλεγμα Καστελλορίζου, διότι η από 17-2-2003 Συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ Κύπρου-Αιγύπτου περιλαμβάνει τις δυνατότητες μετατόπισης της μέσης γραμμής και των σημείων των γεωγραφικών συντεταγμένων 1 έως 8 σε περίπτωση μελλοντικών συμφωνιών οριοθέτησης με γειτονικές χώρες.
Εάν η Ελλάδα είχε κηρύξει ΑΟΖ για ολόκληρο τον ηπειρωτικό και τον νησιωτικό χώρο θα είχε διασφαλίσει την αδιαίρετη ενότητα του ελληνικού νησιωτικού και ηπειρωτικού χώρου , την ενίσχυση της αναμφισβήτητης παρουσίας της στο Αιγαίο-Α. Μεσόγειο καθώς και την άσκηση πλήρους και αποκλειστικού χαρακτήρα δικαιωμάτων εξερεύνησης- διαχείρισης- και εκμετάλλευσης όλων των φυσικών πόρων καθώς και δικαιοδοσίας. Εάν είχε συνομολογήσει Συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με τη Κύπρο τότε θα εφαρμοζόταν η αρχή της μέσης γραμμής με πλήρη δικαιώματα όλων των ελληνικών νησιών , όλων των συμπλεγμάτων νησιών συμπεριλαμβανομένης της συστάδας του Καστελόριζου.
(Ε) Έχοντας συνομολογήσει διμερή συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με τη Ιταλία, που περιέχει συνομολόγηση απώλειας κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Δεύτερον όσον αφορά το κατά μέσα ενημέρωσης περιεχόμενο της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας δεν εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα .
Η ελληνική κυβέρνηση συνομολογεί 6 ναυτικά μίλια χωρική θάλασσα.
Επίσης δέχεται απώλεια τμήματος ελληνικής θαλάσσιας περιοχής και άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων εξερεύνησης , εκμετάλευσης, διατήρησης μη ζώντων φυσικών πόρων-ορυκτοί πόροι –ενέργεια και ζώντων φυσικών πόρων -αλιεύματα- στην προβλεπόμενη από το διεθνές δίκαιο έκταση των 200 ναυτικών μιλίων για την εξασφάλιση των οικονομικών αναγκών και της οικονομικής ευημερίας των κατοίκων των νησιών όπως Κρήτης , Ρόδου, Κάσου, Καρπάθου ,συμπλέγματος Καστελλορίζου.
Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι φαίνεται να συμφωνήθηκε ότι μόνον η Κρήτη να έχει έκταση ΑΟΖ 80ναυτικά μίλια αντί 200νμ , το Γαιδουρονήσι και η συστάδα νησιών και νησιδίων του νομού Λασιθίου-, Τρόχιλος, Στρογγυλό και Κουφονήσι να μην έχουν δικαιώματα ΑΟΖ , η Κάρπαθος 40 ναυτικά μίλια ή και καθόλου , η Ρόδος να τεμαχιστεί και να έχει μόνο η δυτική Ρόδος ΑΟΖ , η Κάσος και το μεγαλύτερο νησιωτικό σύμπλεγμα της Δωδεκανήσου –το Καστελλόριζο με 14 νησιά να μην έχουν δικαιώματα ΑΟΖ..
Αυτά αποτελούν προφανή παραβίαση των διατάξεων του συμβατικού κανόνα του άρθρου 121 παρ 2 της Σύμβασης ΔΘ 1982,που ρητά περιλαμβάνει ότι όλα τα νησιά έχουν όλες τις προβλεπόμενες θαλάσσιες ζώνες, μεταξύ των οποίων αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ναυτικά μίλια και ΑΟΖ 200 ναυτικά μίλια.
Δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση είχε την ευθύνη-υποχρέωση να συμφωνήσει ότι όλα τα ελληνικά νησιά, ανεξάρτητα από το μέγεθος τους ή την απόσταση τους από τις ελληνικές ηπειρωτικές ακτές, εφόσον μπορούν να συντηρήσουν δική τους οικονομική ζωή, έχουν πλήρη δικαιώματα για δημιουργία ΑΟΖ 200 ναυτικών μιλίων.
Η ελληνική κυβέρνηση με αυτή τη συμφωνία υπαναχωρεί από τις θέσεις που περιλαμβάνονται στα από 9-12-2019, 19-2-2020 και 19-3-2020 έγγραφα διαμαρτυρίας για το από 27-11-2019 Μνημόνιο οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών δικαιοδοσίας Τουρκίας-Λιβύης ( έγγραφα Α74/706, Α74/710, Α 74/758) όπου θεμελιώνει νομικά και πολιτικά ότι το παραπάνω μνημόνιο είναι παράνομο και δεν παράγει έννομες συνέπειες, διότι δεν αναγνωρίζει τη παρουσία και το δικαίωμα των ελληνικών νησιών, σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή να δημιουργούν θαλάσσιες ζώνες ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα πέρα από τα χωρικά τους ύδατα, όπως κάθε χερσαίο-ηπειρωτικό έδαφος κατά το άρθρο 121 ΣΔΘ. Το τουρκολυβικό μνημόνιο δέχεται ότι τα ελληνικά νησιά στην ανατολική Μεσόγειο δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη για τον καθορισμό των θαλασσίων συνόρων σε αυτή τη περιοχή όταν τουρκολυβικό Μνημόνιο έλαβε υπόψη του τουρκικά νησιά και βράχους ως γραμμές βάσης για τη χάραξη της γραμμής ίσης απόστασης κατά το άρθρο 1 παρ 3 του Μνημονίου και το Παράρτημα του.
Όμως η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία δεν περιλαμβάνει ελληνικά νησιά ,μεμονωμένα ή συστάδα, ως σημεία για τη χάραξη γραμμών βάσης. Επίσης έχει διαρρεύσει ότι δεν εφαρμόστηκε η αρχή της ίσης απόστασης για την οριοθέτηση ενώ εφαρμόστηκε στη συμφωνία Αιγύπτου -Κύπρου , όπως το Γαιδουρονήσι και η συστάδα νησιών και νησιδίων του νομού Λασιθίου-, Τρόχιλος, Στρογγυλό και Κουφονήσι ,η Κάσος και το μεγαλύτερο νησιωτικό σύμπλεγμα της Δωδεκανήσου –το Καστελλόριζο με 14 νησιά.
Επίσης η Ελλάδα αρνείται την ισχύ του Μνημονίου διότι έχει απεικονίσει παράνομες γεωγραφικές συντεταγμένες για την τουρκική υφαλοκρηπίδα στην Α. Μεσόγειο δυτικά του 28ου παράληλου< west of meridian 28º00’00”E , και δυτικά του 32 παράλληλου<west of longitude 32º16’18”E> μη λαμβάνοντας υπόψη τα δικαιώματα των ελληνικών νησιών , της Κύπρου αλλά λαμβάνοντας υπόψη τις γεωγραφικές συντεταγμένες οριοθέτησης μεταξύ Τουρκίας και του κατεχόμενου βόρειου τμήματος της Κύπρου, κατά παραβίαση των Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας 541 (1983) και 550 (1984).
Οι γεωγραφικές συντεταγμένες της τουρκικής υφαλοκρηπίδας είναι ανάμεσα στο σημείο F (34° 16′ 13.72″N – 026° 19′ 11.64″E) και το σημείο Ε (34° 09′ 07.90″N – 026° 39′ 06.30″E).
Συνεπώς η ελληνική κυβέρνηση τώρα δέχεται τις αξιώσεις της Τουρκίας από τον 28ο μεσημβρινό μέχρι τον 32ο με την μερική οριοθέτηση σε ελληνικά νησιά όπως στη Ρόδο.
Έτσι υπαναχωρεί απόλες τις θέσεις της εναντίον των τουρκικών προσβολών της εδαφικής κυριαρχίας και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στα νησιά του Αιγαίου-στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως περιλαμβάνονται στο ΤουρκοΛιβυκό Μνημόνιο κατά παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Η ελληνική κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση δεν επέτυχε τη απαιτούμενη δίκαιη λύση στην ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση με την εφαρμογή των συμβατικών κανόνων αλλά αποδέχθηκε όλες τις αιγυπτιακές αξιώσεις όπως έπραξε αντίστοιχα και με τις ιταλικές αξιώσεις εκτός του πλαισίου των συμβατικών κανόνων.
Οι επιπτώσεις που θα έχει αυτή συμφωνία σε μια μελλοντική διαπραγμάτευση με την Τουρκία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ-ΥΦ είναι η ενίσχυση της παράνομης συμπεριφοράς προσβολής της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας στα ελληνικά νησιά και της άσκησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Έτσι η Τουρκία θα συνεχίσει με την άσκηση βίας ή απειλής βίας να απαιτεί η Ελλάδα να παραιτηθεί από την άσκηση του κυριαρχικού δικαιώματος επέκτασης στα 12 ναυτικά μίλια και να δεχθεί μειωμένα δικαιώματα και απώλεια δικαιωμάτων ελληνικών νησιών και του ελληνικού λαού σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, δηλαδή απώλεια ελληνικής θαλάσσιας περιοχής επικαλούμενη αυτή τη συμφωνία όπως και τη συμφωνία με την Ιταλία.
Η Ελληνική κυβέρνηση δέχεται τώρα τις απόψεις της Τουρκίας για τα δικαιώματα των νησιών , όταν δεν τις δέχθηκε η Γ Συνδιάσκεψη του δικαίου της θάλασσας για να τις συμπεριλάβει στη ΣΔΘ 1982 με την υποστήριξη και της ελληνικής αντιπροσωπείας. Οι διμερείς συμβάσεις οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών της Ελλάδας με γειτονικά κράτη ενισχύουν τουλάχιστον το νομικό οπλοστάσιο της Τουρκίας για την ανατροπή του ισχύοντος εδαφικού καθεστώτος, της άσκησης Ελληνικής κυριαρχίας στα ελληνικά νησιά και στις συστάδες ελληνικών νησιών σε πιθανή προσφυγή στο ΔΔΧ με το απαιτούμενο συνυποσχετικό Ελλάδας –Τουρκίας.
-Ελληνο Ιταλική συμφωνία και ΑΟΖ υπάρχουν οφέλη από αυτή;
Θεωρώ ότι η 9-6-2020 ελληνοιταλική διμερή-διακρατική συνθήκη με τίτλο < για την οριοθέτηση των αντιστοίχων θαλασσίων ζωνών> δεν εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα με δίκαιο τρόπο, δεν επιτεύχθηκε δίκαιη εξισορρόπηση ελληνικών και ιταλικών κρατικών συμφερόντων.Η ελληνική κυβέρνηση έκανε αυτή τη πολιτική επιλογή να επιβεβαιώσει την από 24-5-1977 Συμφωνία Ελλάδας Ιταλίας του 1977, που είχε συνομολογηθεί από το προισχύον συμβατικό καθεστώς της Σύμβασης Γενεύης 1958 για την υφαλοκρηπίδα, αντί να συνομολογήσει μία νέα Συμφωνία οριοθέτησης με την Ιταλία, σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό καθεστώς των διατάξεων της Σύμβασης δικαίου της Θάλασσας του 1982, που έχουν κυρώσει η Ελλάδα και η Ιταλία. Έτσι φαίνεται να θέλει <δείξει> στη Τουρκία ότι δέχεται την εφαρμογή αυτής της Συνθήκης του 1958 για την υφαλοκρηπίδα, που είναι συμβαλλόμενα κράτη η Τουρκία και η Ελλάδα αλλά η Τουρκία δεν έχει κυρώσει τη ΣΔΘ1982 που ευνοεί την Ελλάδα.
Η ελληνική κυβέρνηση στην από 9-6-2020 Συμφωνία δέχεται συμβατικά
Α) ότι η ελληνική χωρική θάλασσα έχει εύρος 6 ναυτικά μίλια και πέραν αυτών διεθνή ύδατα και
Β) τις ευθείες γραμμές βάσης της Ιταλίας , βάσης της Ιταλίας, που έχει χαράξει για τη μέτρηση του εύρους της ιταλικής χωρικής θάλασσας 12νμ και τον καθορισμό του εξωτερικού ορίου της , σύμφωνα με Ιταλικό Προεδρικό Διάταγμα 816/26-4-1977.
Στις 24-5-1977, που συνομολογήθηκε η Συμφωνία Ελλάδας- Ιταλίας η Ιταλία είχε ήδη χαράξει ευθείες γραμμές βάσεις και για το Ιόνιο , συμπεριλαμβανομένων φυσικών και ιστορικών κόλπων( ιστορικοί κόλποι Τάραντα). Συνεπώς η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να συνομολογήσει την από 9-6-2020 Συμφωνία οριοθέτησης χωρίς να έχει χαράξει ευθείες γραμμές βάσης εξωτερικού ορίου αιγιαλίτιδας ζώνης και γενικά χωρίς να έχει χαράξει γραμμές βάσης για καμία θαλάσσια ζώνη άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων και δικαιοδοσίας, τις οποίες να έχει απεικονίσει σε Πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων σε Ναυτικό χάρτη ή σε γεωδαιτικό σύστημα, κατά τη διεθνή υποχρέωση της δημοσιότητας.
Γ)Η ελληνική κυβέρνηση δέχεται την εφαρμογή της οριοθετικής γραμμής της υφαλοκρηπίδας του 1977 ως κοινή οριοθετική γραμμή για όλες τις θαλάσσιες ζώνες στις οποίες οι δύο χώρες νομιμοποιούντα νασκούν κυριαρχικά δικαιώματα ή δικαιοδοσία κατά το διεθνές δίκαιο.Η οριοθετική γραμμή του 1977 επηρεάζεται υπέρ της Ιταλίας διότι έχει μετρηθεί από τις ευθείες γραμμές βάσης που η Ιταλία έχει θεσπίσει με την εθνική της νομοθεσία και καθορίζεται από 16 σημεία.
Δ)Η προβλεπόμενη χάραξη ενιαίου θαλάσσιου όρίου κατά δε τη διεθνή πρακτική και τη διεθνή νομολογία δεν είναι ευνοική ρύθμισηγια όλα τα μέρη-κράτη εκτός έάν το ένα μέρος-κράτος αναλάβει την ευθύνη να μην επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη των νησιών πέραν της οριοθετικής γραμμής, όπως η Συμφωνία Φιλανδίας- Σουηδίας και διότι καθιστά τα υπερκείμενα ύδατα-ύδατα ΑΟΖ απλό τμήμα της υφαλοκρηπίδας. Αυτή δεν επιβάλλεται από το νέο συμβατικό δίκαιο της θάλασσας αλλά από τη πολιτική βούληση των κρατών της διεθνούς κοινότητας.
Ε) Η εφαρμογή της μέσης γραμμής δεν είναι αντικειμενική και εθνικά συμφέρουσα εφόσον η Ελλάδα
(ι) δεν έχει χαράξει γραμμές βάσεις και ευθείες γραμμές βάσεις, (ιι) έγινε επιλογή συστάδας νήσων και μεμονωμένων ελληνικών νησιών, Διαπόντιων Νήσων, των Στροφάδων ,των Οθωνών με μειωμένα δικαιώματα από τα οποία υπολογίσθηκε η μέση γραμμή όπως και το 1977 υπο το καθεστώς της Συμβασης 1958 , που δεν περιελάμβανε διάταξη για πλήρη δικαιώματα κάθε νησιωτικού σχηματισμού ένώ η Σύμβαση 1982 περιλαμβάνει τις διατάξεις του άρθρου 121 ή και (ιιι) μη αντικειμενική επιλογή εγγυτέρων σημείων
ΣΤ)Εκχώρηση ελληνικού κυριαρχικού δικαιώματος, δηλαδή εξουσία απόλυτη, αποκλειστική και πλήρης- έρευνας και εκμετάλευσης ζώντων φυσικών πόρων σε ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη και ΑΟΖ με παραβίαση των διατάξεων της κοινής αλιευτικής πολιτικής στο πλαίσιο του ισχύοντος Κανονισμού Κανον.(ΕΚ)αριθ.1152/21-11-2012
Επίσης η ελληνική κυβέρνηση αντί να επεκτείνει στα 12 ναυτικά μίλια και να εφαρμόσει αυτές τις δεσμευτικές για κάθε κράτος μέλος της ΕΕ διατάξεις υπογράφει με την Ιταλία Κοινή Γνωστοποίηση προς την Ε.Επιτροπή με την οποία τα δυο κράτη ζητούν την μελλοντική τροποποίηση του ισχύοντος Κανονισμού 1152/2012, δηλαδή μετά τις 31-12-2022, ώστε όταν η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12νμ να διατηρηθεί η υπάρχουσα αλιευτική δραστηριότητα των Ιταλών αλιέων στη περιοχή μεταξύ 6-12 νμ,
Παράλληλα η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζει ιστορικά δικαιώματα αλιείας στην Ιταλία, σύμφωνα με τις δηλώσεις Ιταλού ΥΠΕΞ
Δηλώσεις των Τούρκων μιλάνε για μειωμένη ΑΟΖ του Καστελόριζου τι σημαίνει αυτό για εμάς
Η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία δεν δίνει κανένα δικαίωμα ΑΟΖ στο σύμπλεγμα Καστελλορίζου.
Υπάρχει μερική οριοθέτηση σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο όπως δήλωσε ο κύριος Δένδιας των υπό τη κυριαρχία της θαλασσίων ζωνών;
Όχι δεν υπάρχει μερική οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, που ανήκουν στην κυριαρχία ενός παράκτιου κράτους, κατά το γενικό διεθνές δίκαιο και το ειδικό διεθνές δίκαιο της θάλασσας.Η κυριαρχία ενός κράτους σε ορισμένο έδαφος εκδηλώνεται ως ενιαία, απόλυτη, πλήρης άσκηση δικαιωμάτων-αρμοδιοτήτων. Το έδαφος ενός κράτους έχει συνέχεια ακόμη και όταν υπάρχει παρεμβολή τρίτου κράτους.
Ο λαός, ως συστατικό στοιχείο του κράτους, έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, δηλαδή τη θετική βούληση να μένει σε ορισμένο έδαφος ενός κράτους με το οποίο συνδέεται με γνήσιο δεσμό.
Κατά τις διατάξεις του δικαίου της θάλασσας η νομική θεμελίωση των δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους στις θαλάσσιες ζώνες είναι η εδαφική κυριαρχία . κατά τις διατάξεις του άρθρου 2 ΣΔΘ η κυριαρχία του παράκτιου κράτους στην χωρική θάλασσα είναι πλήρης,ενιαία,αποκλειστική. Κατά τις διατάξεις των άρθρων 56 και 77 ΣΔΘ 1982 το παράκτιο κράτος στην ΑΟΖ καιΥφαλοκρηπίδα ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα οικονομικού περιεχομένου, τα οποία θεμελιώνονται στην κυριαρχία του παράκτιου κράτους. Οι τουρκικές κυβερνήσεις υποστηρίζουν ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν δική του υφαλοκρηπίδα διότι το δικαίωμα της υφαλοκρηπίδας δεν θεμελιώνεται στη κυριαρχία εδάφους.
Η κυριαρχία του παράκτιου κράτους έχει και οικονομικό περιεχόμενο , που είναι η κυριαρχία στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους κατά το Χάρτη των οικονομικών δικαιωμάτων των Κρατών και τις αποφάσεις ΓΣ/ΟΗΕ. Κατά τις αποφάσεις των διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων η ξηρά δεσπόζει στη θάλασσα. Γι αυτό στην υπόθεση οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας Αιγαίου 1976-1978 το σκεπτικό του ΔΔΧ περιλαμβάνει ότι <η οριοθέτηση έχει σχέση με την έννοια του εδαφικού καθεστώτος και εξετάζονται οι νομικοί τίτλοι κυριαρχίας όταν υπάρχουν αμφισβητήσεις. Η αναγνώριση κυριαρχικών δικαιωμάτων υπέρ ενός κράτους σε περιοχές όπως ΑΟΖ- Υφαλοκρηπίδα μπορεί να επηρεάσει το εδαφικό καθεστώς>.Συνεπώς η μερική οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ με την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία, την οριοθέτηση της ΑΟΖ ορισμένων νησιών του Αιγαίου, τη διαίρεση της Ρόδου σε ανατολική και δυτική για την οριοθέτηση δυτικά του 28 ου παράλληλου δεν προβλέπονται στο διεθνές δίκαιο. Προσβάλει το αδιαίρετο της εδαφικής κυριαρχίας της Ελλάδας , όπως υποστήριζε η Ελλάδα στις παραπάνω έγγραφα της για το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο, την αδιαίρετη ενότητα νησιωτικής και ηπειρωτικής χώρας. Κατά δε το δίκαιο των Συνθηκών δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως νόμιμη μία διεθνής σύμβαση που προσβάλλει τη κυριαρχία του ελληνικού κράτους και τα δικαιώματα του ελληνικού λαού στους εθνικούς φυσικούς πόρους.
Σε ποιες άμεσες κινήσεις και σε ποια κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε 'ώστε να βγούμε αλώβητοι από την Τουρκική επεκτατική πολιτικη και να υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα;
Οι νομικές ενέργειες είναι μονομερής επέκταση της ελληνικής χωρικής θάλασσας στα 12 νμ, η μονομερής ανακήρυξη-θέσπιση ΑΟΖ 200νμ με την έκδοση ΠΔ, το κλείσιμο κόλπων για την αύξηση του εύρους εσωτερικών υδάτων για λόγους άμυνας, η μονομερής χάραξη γραμμών βάσης –απεικόνιση τους σε πίνακες συντεταγμένων και κοινοποίηση στον ΓΓ/ΗΕ καθώς και συνομολόγηση συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ-Υφαλοκρηπίδας με Κύπρο..
Οι πολιτικές ενέργειες είναι στρατιωτικές συμφωνίες με Κύπρο, Αίγυπτο, Συρία και πρόσκληση σύγκλισης Αραβικού Συνδέσμου.
Σας ευχαριστώ θερμά
Και εγώ σας ευχαριστώ
Απο Βίκυ Μπαιρακτάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου