Ο
Καλλικράτης έγινε πολύ γρήγορα. Στην
κυριολεξία μέσα σε 3 μήνες από την Κυβέρνηση Παπανδρέου με
Υπουργό τον Γιάννη
Ραγκούση. Έτσι εν μια
νύκτα από τις
συνενώσεις του «Καποδίστρια» φτάσαμε στους 910 δήμους και με
τον «Καλλικράτη»,
καταλήξαμε στους σημερινούς 325 (με τις προμνημονιακές
πιέσεις που μας
ζητούσαν, τότε, μόνο 400, αλλά εμείς, ως βασιλικότεροι του
βασιλιά και τα λοιπά
και τα λοιπά…).
Αποτέλεσμα,
να
αφήσουμε απείρακτους τους μητροπολιτικούς λεγόμενους
δήμους-μαμούθ, που είναι μικρές
παρακυβερνήσεις, με παραεξουσίες, όπου αρκετοί παραγοντίζουν
κι έτσι, πήγε
περίπατο ο πρώτος όρος της ΤΟΠΙΚΗΣ Αυτοδιοίκησης, που μόνο
τοπική δεν είναι,
αλλά ούτε και ΠΡΩΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ. Βέβαια αν είχαν
δημιουργηθεί 400 δήμοι,
τότε σίγουρα ο Δήμος Κρύας Βρύσης θα είχε δημιουργηθεί είτε
αυτόνομος είτε ως
Δήμος Μεγάλου Αλεξάνδρου με την συμμετοχή του όμορου Δήμου με
έδρα την Κρύα
Βρύση. Όταν υπάρχει ΑΦΜ σε μια περιοχή υπάρχει ανάπτυξη,
τζίρος, χρήμα,
ανοικτές τράπεζες, ανοικτά μαγαζιά που θα έπαιρναν μικρό
προμήθειες, ανοικτές
ταβέρνες όπου θα έτρωγαν οι υπάλληλοι. Σήμερα το σκηνικό στην
Κρύα Βρύση
θυμίζει ρημαγμένο τοπίο. Η Κρύα Βρύση από έδρα Δήμου πριν από
9 χρόνια και από
μια μεγάλη κωμόπολη, έχει μετατραπεί σε ένα χωριό χωρίς αρχή
και χωρίς τέλος.
Μεταφέρουμε
τις
νοοτροπίες της κεντρικής πολιτικής σκηνής, μεσοβέζικα, χωρίς
να τολμούμε την
πραγματική μεταρρύθμιση που σημαίνει εδώ, έστω, ήπια
επανάσταση και όχι απλή
διαρρύθμιση (λεκτική), ή αναρίθμηση και συναρίθμηση (άρθρων
και παραγράφων),
που μπορεί να καταντήσει σε απορρύθμιση.
Ο
«Κλεισθένης 1»
κάνει δειλά βήματα προρρύθμισης και αναμένουμε τον
«Κλεισθένη 2» να είναι
τολμηρός και να προσαρμοστεί, στις ιδέες του αυθεντικού
Κλεισθένη, χωρίς
εισαγωγικά και να δημιουργήσει πραγματικές τοπικές
κοινότητες, όπου οι δημότες
θα μπορούν να συνεννοούνται με άμεση δημοκρατία, αλλά και
εξοστρακισμό, κατά
τον Κλεισθένη.
Υπάρχουν,
εξάλλου,
οι περιφέρειες και οι αποκεντρωμένες διοικήσεις πραγματικού
δευτέρου και τρίτου
βαθμού.
Οι
δημότες αρκετών
δήμων είχαν και συνεχίζουν να έχουν αντιρρήσεις για τις
συνενώσεις,
δικαιολογημένα, αλλά δεν εισακούστηκαν και μετατράπηκε και ο
δεύτερος όρος, της
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, σε ετεροδιοίκηση.
Τουλάχιστον,
να
επιτραπεί η αυτοδιάθεση.
Ένα
τοπικό
δημοψήφισμα έχει μηδενικό κόστος και σε μία βδομάδα μπορεί
να έχουμε
αποτελέσματα.
Είναι
καιρός να
γενικευτούν τα τοπικά δημοψηφίσματα. (Συνέχεια στα άρθρα 13,
24, 27).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου