·
Βαθύτατη είναι η δυσαρέσκεια της συντριπτικής
πλειοψηφίας των πολιτών για την Κυβέρνηση και το έργο της. Μόλις 7% είναι το
ποσοστό των πολιτών που είναι ικανοποιημένοι από το κυβερνητικό έργο.
·
Η απαισιοδοξία για την πορεία των πραγμάτων και
την αναποτελεσματικότητα της κυβερνητικής πολιτικής εκφράζεται με το 80% που
θεωρεί ότι η Κυβέρνηση θα πάρει πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
·
Στους δείκτες που σχετίζονται με την εκλογική
συμπεριφορά είναι φανερή η πολιτική κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας και του
Κυριάκου Μητσοτάκη.
·
Το προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου είναι 11,5
ποσοστιαίες μονάδες και καθώς περίπου ένας στους πέντε δεν προσδιορίζει την
ψήφο του, προκύπτει το συμπέρασμα ότι η Νέα Δημοκρατία έχει ισχυρή ανοδική τάση.
·
Στην κοινωνία αυτό το προβάδισμα έχει
συνειδητοποιηθεί πλήρως, αφού η διαφορά στην παράσταση νίκης ανέρχεται σε
πολλές δεκάδες ποσοστιαίες μονάδες.
Ένα Νησί που
ξεμακραίνει
Άρθρο του Παντελή Μπουκάλα στην
εφημερίδα Η Καθημερινή, όπου
προσπαθεί να ερμηνεύσει το «Όχι» των Βρετανών μέσα από τα πρίσματα της
ιστορίας, της μαζικής ψυχολογίας και της ιδεολογίας (όπως αναδημοσιεύτηκε στο kathimerini.gr).
«Για λόγους που σχετίζονται με
την ιστορία των λαών, ίσως και με την ατομική ή τη μαζική ψυχολογία, το «Όχι»
(και τα συνώνυμά του) φαντάζει ελκυστικότερο από το «Ναι», ενίοτε και
ηρωικότερο, πολιτικά δε αναδεικνύεται πολυσυλλεκτικότερο.…».
Ολόκληρο το άρθρο βρίσκεται στο σύνδεσμο: http://bit.ly/2947BIm
Η σοσιαλδημοκρατία
στη δυτική Ευρώπη γνωρίζει μία βαθμιαία παρακμή
Άρθρο του Φαμπιέν Εσκαλονάστη γαλλική εφημερίδα «LeFigaro»
σχετικά με την παρακμή της σοσιαλδημοκρατίας στην δυτική Ευρώπη (όπως
αναδημοσιεύτηκε στο amna.gr).
«Δύο από τους παράγοντες που συνέβαλαν σε
αυτή την πτώση είναι η παγκοσμιοποίηση και η σχέση με την Ευρώπη. Υπάρχει μία
αυξανόμενη απόσταση ανάμεσα στους θεσμούς όπου λαμβάνονται δεσμευτικές
αποφάσεις για τους πληθυσμούς και στους χώρους όπου εξακολουθεί να ασκείται η
πολιτική. Αυτό πλήττει ιδιαίτερα τη σοσιαλδημοκρατία, που υποτίθεται ότι
επιδιώκει την κυριαρχία της βούλησης των πολιτών επί της δύναμης των αγορών…».
Ολόκληρο το άρθρο βρίσκεται
στο σύνδεσμο : http://bit.ly/296jJct
Η Βρετανία
αρχίζει να μιμείται την... Ελλάδα
Άρθρο του Philip Stephens στους
Financial Times (όπως
αναδημοσιεύτηκε στο euro2today.gr)
παραλληλίζει την βρετανική πολιτική με την ελληνική πολιτική.
«Τα οικονομικά ρίσκα του Brexit
ήταν πολύ καλά προβαρισμένα. Οι πολιτικοί κίνδυνοι αγνοήθηκαν. Η απόφαση για
έξοδο αψηφά την πλειοψηφία του κοινοβουλίου….
….η Βρετανία πρέπει να κάνει μια
επιλογή: ανάμεσα στην πλήρη πρόσβαση στην κοινή αγορά και την αυτονομία στη
μετανάστευση. Μπορεί να έχει είτε το ένα, είτε το άλλο…
…Η αναμονή, φυσικά, θα είναι
εξοργιστική για τους κάποτε εταίρους της Βρετανίας. Αλλά τουλάχιστον έχουν την
εμπειρία αντιμετωπίζοντας την Ελλάδα...».
Ολόκληρο το άρθρο βρίσκεται
στο σύνδεσμο: http://bit.ly/29bZsBK
Brexit: Με
ποιον και σε τι έχει εμπόριο το Ηνωμένο Βασίλειο
Άρθρο της Silvia Merler στο Bruegelorg με στοιχεία για το διμερές
εμπόριο του Ηνωμένου Βασιλείου με τις υπόλοιπες 27 χώρες μέλη της ΕΕ (όπως
αναδημοσιεύτηκε στο Capital.gr).
Ολόκληρο το άρθρο βρίσκεται
στο σύνδεσμο:http://bit.ly/29aBh70
Ποιος
κερδίζει από το Brexit; Η Κίνα
Άρθρο του Michael Schuman στο
Bloomberg για τις αδυναμίες της ΕΕ
όπως αναδείχθηκαν με το Brexit και πώς η Κίνα βγαίνει κερδισμένη από αυτή την
εξέλιξη (όπως αναδημοσιεύτηκε στο Capital.gr).
«Ο επίμονος εθνικισμός έχει
επανειλημμένως περιορίσει τη δυνατότητά της να δημιουργήσει ένα κοινό μέτωπο
τόσο στο εμπόριο όσο και στα γεωπολιτικά ζητήματα…. Ως
σύνολο, η ΕΕ θα έπρεπε θεωρητικά να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στις πιέσεις που
ασκούνται στο Πεκίνο να ανοίξει τις αγορές του και να "παίξει" δίκαια
στο εμπόριο. …Αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, το Brexit μπορεί μόνο να διευρύνει
το πεδίο δράσεων της Κίνας. Καθώς η Κίνα αμφισβητεί τα θεσμικά όργανα και τα
ιδανικά της Δύσης, από τα δικαιώματα ναυσιπλοΐας έως τα ανθρώπινα δικαιώματα, η
σημασία προάσπισης αυτών των κανόνων και αξιών ενισχύεται σταθερά».
Ολόκληρο το άρθρο βρίσκεται
στο σύνδεσμο:http://bit.ly/29aISq4
*Οι απόψεις που εκφράζονται στα παραπάνω άρθρα δεν αποτελούν
θέσεις της Νέας Δημοκρατίας ούτε της Γραμματείας Στρατηγικού Σχεδιασμού και
Επικοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου