Παλιά στην Πέλλα!

Γράφει ο Μάκης Κωσταντινίδης

Φεβρουάριο του 1943 είχαμε βαρυχειμωνιά με πολλά χιόνια σε ολόκληρο το νομό, και με το χιόνι στα ένα μέτρο άρχισε ξαφνικά να βρέχει επί μέρες. Ενδιάμεσο των χωριών Πολυκάρπη και Άψαλος σε χείμαρρο που ξαφνικά κατέβασε νερό παρασύρθηκε και αποκλείσθηκε ένα όχημα ερπυστριοφόρο με έναν Γερμανό αξιωματικό και τρεις στρατιώτες που κινδύνευαν να πνιγούν. Το γεγονός το είδε κτηνοτρόφος της περιοχής απόγονος του οποίου μας το διηγήθηκε και που σήμερα ζει στην περιοχή της Κρύας Βρύσης.

Έτρεξε ο πατέρας με τον μικρό τότε υιό του και με την βοήθεια και των ζώων που είχε απεγκλώβισαν τους Γερμανούς στρατιωτικούς τους οποίους μετέφεραν στη στάνη τους, τους τάισαν, τους κοίμισαν και τους περιποιήθηκαν. Οι Γερμανοί τον ευχαρίστησαν, τον χαιρέτισαν και έφυγαν για την Έδεσσα. Την επόμενη ή τις επόμενες μέρες εμφανίσθηκε και πάλι στη στάνη μία μοτοσυκλέτα με καλάθι, και με αυταρχικό τρόπο ένας υπαξιωματικός υποχρέωσε τον πατέρα να τον ακολουθήσει στην Έδεσσα. Έντρομος υπάκουσε και όταν μεταφέρθηκε στο Φρουραρχείο της Έδεσσας ήρθε η καρδιά του στη θέση της. Ένας λοχαγός Γερμανός τον ευχαρίστησε για την βοήθειά του και του έδωσε ένα επίσημο έγγραφο το οποίο έγραφε πως είναι προστατευόμενος των Γερμανικών αρχών. Μια μέρα μετά ήρθαν και πάλι Γερμανοί στο στάβλο του και του άφησαν μεγάλη ποσότητα τροφίμων και ιματισμού καθώς και 4-5 δοχεία με πετρέλαιο. Ευτυχώς οι Γερμανοί δεν έψαξαν περισσότερο διότι ο μεγαλύτερος υιός του ήταν ενταγμένος στο 30^ο σύνταγμα του ΕΛΑΣ.

Το έγγραφο που είχε από τους Γερμανούς δεν το χρειάστηκε άμεσα. Του έσωσε όμως ίσως την ζωή ένα χρόνο μετά όταν άντρες των ταγμάτων ασφαλείας τον συνέλαβαν κοντά στο χωριό Αραβησσός μαζί με την γυναίκα του. Ένας εκ των ανδρών των ταγμάτων ασφαλείας που μιλούσε μόνο τούρκικα άρχισε να τον χτυπάει. Τον έσωσε όμως το έγγραφο που το έδειξε σε αξιωματικό που ήταν επικεφαλής κι έτσι όχι μόνο την γλύτωσε αλλά τον συνόδεψαν μέχρι και το χωριό Παλαίφυτο απ’ όπου πήγε στην Κρύα Βρύση. Στο Παλαίφυτο ενημέρωσε κάποιους του εφεδρικού ΕΛΑΣ για το γεγονός ένεκα αριστερών πεποιθήσεων αλλά εκεί βρήκε τον μπελά του παρ’ ότι έδωσε λεπτομέρειες για την δύναμη των δοσίλογων και το τι σκόπευαν να κάνουν.

Η ιστορία έχει και συνέχεια αλλά σταματάμε εδώ και την αναφέρουμε διότι τέτοια μικρά και ίσως ασήμαντα γεγονότα θα πρέπει να τα θυμόμαστε γιατί αυτά διαμόρφωσαν την δύσκολη εκείνη περίοδο, που δεν ήξερες με ποιον είσαι και αν θα είσαι ζωντανός και αύριο. Επιστρέφοντας από την Κρ. Βρύση έδωσε λεπτομέρειες για την δύναμη που υπήρχε στο χωριό καθώς και σε ποια σημεία υπήρχαν μπλόκα ή πολυβολεία.

Χαρακτηριστικό είναι το ότι μας είπε πως ανάμεσα στους άνδρες των ταγμάτων ασφαλείας ήτανε και ένας Έλληνας ιερωμένος ο οποίος στο ένα χέρι κρατούσε το σταυρό και στο άλλο μαστίγιο που κτυπούσε αυτούς που έκαναν έλεγχο στο μπλόκο. Βέβαια ο κλήρος την εποχή εκείνη ήταν υπέρ πατρίδος αλλά όπως και σε άλλες περιπτώσεις έτσι και εκεί απεδείχθη πως τα ράσα δεν κάνουν τον παπά.

Μ.Κ.