ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ Κακουργήματα καθ’εκάστην

Τις δικαστικές αρχές συχνά απασχολούν υποθέσεις, τις οποίες δεν πολυκαταλαβαίνουμε και για τις οποίες δεν δίνουμε και τόση σημασία.

Δεν τις πολυκαταλαβαίνουμε, όχι γιατί είμαστε κουτοί ή είναι δυσνόητες υποθέσεις, αλλά γιατί δεν θέλουμε και γιατί δεν μας συμφέρει.

Κινδυνεύουμε, βλέπετε, να μην θεωρούμαστε συμπορευόμενοι με τη σημερινή και νοοτροπία.

Σίγουρα όλα εξελίσσονται και πάνε μπροστά και εμείς βιαζόμαστε να προλάβουμε, πρέπει να είμαστε συνοδοιπόροι των εξελεκτικών γεγονότων και όχι ουραγοί.

Κάτι μας εμποδίζει και κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε από την κοινωνία που ζούμε, καθυστερημένοι. Σπεύδουμε αμέσως να το παρακάμψουμε, και ας είναι αυτό απάνθρωπο. Ας είναι σύμβολο ιερό.

Πιστεύεις στους παπάδες; Μα πού ζεις καημένε. Έχεις πεθερά μαζί σου στο σπίτι και την αντέχεις; Δεν είμαστε καλά.

Η ογδοντάχρονη μάνα σας, ζει ανάμεσά σας; Ε! Δεν τρώγεστε με τίποτε.

Πετάξτε λοιπόν τη θρησκεία.

Διώξτε την πεθερά από το σπίτι, και ας είναι δικό της.

Στείλτε τη μάνα που σας γέννησε στο Γηροκομείο. Τι δουλειά έχει με σας τους νέους. Όχι τέτοια εμπόδια, λες και εσείς δεν θα γεράσετε.

Με το σκεπτικό, λοιπόν, της μοντέρνας και σύγχρονης ζωής, αποβάλλουμε τα πάντα έτσι ώστε να θεωρηθούμε σύγχρονοι, μοντέρνοι, απελευθερωμένοι.

Κρύβουμε τους γέροντες γονείς από τους επισκέπτες μας, για να μην παρεξηγηθούμε, αν βέβαια δεν καταφέρουμε να τους στείλουμε στο Γηροκομείο ή σε κανένα εγκαταλελειμμένο παλιόσπιτο που έχουμε μακριά από την κατοικία μας.

Γιατί όμως όλα αυτά; Μα γιατί είμαστε σύγχρονοι, μοντέρνοι και ευρωπαϊστές.

Καθημερινά γίνονται αυτά τα πράγματα και δεν τα ξέρουμε.

Ευτυχώς κάπου-κάπου βγαίνει και κανένα τέτοιο περιστατικό στο φως της δημοσιότητας και τότε όλοι αγανακτούμε. Όλοι αναθεματίζουμε. Όλοι κατακρίνουμε την κόρη που άφησε την γριά μάνα να πεθάνει από το κρύο για να απαλλαγεί απ’ αυτήν.

Το γιο που άφησε νηστικό το γέρο και άρρωστο πατέρα. Τους γονείς που παραμελούν και κακομεταχειρίζονται το ανάπηρο παιδί τους.

Τι υποκρισία Θεέ μου.

Στα δικαστήρια παραπέμπονται πολλές υποθέσεις για «έκθεση», «ασέβεια», «ασέλγεια», χαρακτηριζόμενα ως κακουργήματα.

Αυτούς όμως που τα διαπράττουν, εκτός από κακούργους, πως αλλιώς πρέπει να τους χαρακτηρίσουμε;

Χαράλαμπος Σαββίδης

Πολιτ. & Οικον. Επιστήμων

Δημοσιογράφος