Ανοικτή επιστολή στην εφημερίδα Νέοι Ορίζοντες!

Ο Κρις Σπύρου υπήρξε πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας του Νιού Χαμσάϊρ των Η.Π.Α. Σε ομιλία του γιά το «σκοπιανό» ζήτημα, η οποία έγινε την 15^ην  Δεκεμβρίου 2004, είπε μεταξύ άλλων:  

«…Την 16^ην  Δεκεμβρίου 1991, το συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της Ευρώπης ψήφισε ομοφώνως ότι δεν θα αναγνωρίση όνομα…το οποίο μπορεί να έχη «εδαφικές διεκδικήσεις γιά το μέλλον». Την 27^ην  Ιουνίου 1992, οι ηγέτες της Ε.Ε. ψήφισαν ομοφώνως ότι θα αναγνωρίσουν…ως ανεξάρτητο κράτος «μόνον εάν η ονομασία δεν περιέχει την λέξη «Μακεδονία». Την 2ª Οκτωβρίου 1992, ο τότε υποψήφιος…Μπιλ Κλίντον έκανε…γραπτή δήλωση… «Στηρίζω την πρόσφατη απόφαση της Ε.Ε., σύμφωνα προς την οποία…αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος υπό τον όρο να μην συμπεριλαμβάνεται στην ονομασία της η λέξη «Μακεδονία»…Την 24^ην  Ιανουαρίου 1993, η Αγγλία, η Γαλλία και η Ισπανία με την σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβερνήσεως πρότειναν την αναγνώριση…με μία δήθεν συμβιβαστική ονομασία με το όνομα…FYROM…Φαίνεται ότι όλα είχαν προσυμφωνηθεί παρασκηνιακά. Η ελληνική κυβέρνηση, η κυβέρνηση των Σκοπίων και οι ευρωπαίοι τα είχαν βρει γιά μία σύνθετη ονομασία, η οποία περιέχει την λέξη «Μακεδονία»…Οι…αντιπρόσωποι της Ελλάδος (paid lobbyists) στην Ουάσιγκτον δημιούργησαν μία «προσωρινή ειδική» επιτροπή…Ποιά τα μέλη αυτής της «προσωρινής επιτροπής» δεν έμαθα ποτέ. Εκ μέρους αυτής της «προσωρινής επιτροπής» ( εζητήθη ) από εκλεγμένους πολιτικούς, επιχειρηματίες και δημοτικούς άρχοντες, όλους επιφανείς ελληνοαμερικανούς, να συνυπογράψουν μία επιστολή…στον πρόεδρο Κλίντον και του ζητούσε να υποστηρίξη την «νέα θέση» της ελληνικής κυβερνήσεως γιά μία «συμβιβαστική» λύση στο ζήτημα…Η επιστολή είχε συνταχθεί και είχε διατυπωθεί τόσο προσεκτικά που μπροστά της ο Δούρειος Ίππος έμοιαζε σαν  μία ερασιτεχνική εφεύρεση…Διάβασα…την επιστολή…και είπα μέσα μου «Ώρα καλή Μακεδονία μας». Ασφαλώς δεν δέχτηκα να την συνυπογράψω…Αν σας ρωτήση κανείς πότε ανεγνωρίσθη το πρώτο και μόνο μη ελληνικό κράτος με το όνομα «Μακεδονία», να του πείτε…Αν σας ρωτήση ποία ήταν η θέση της Ελλάδος, να πείτε ότι ψήφισε υπέρ. Αν σας ρωτήση πως ψήφισαν οι Η.Π.Α., να του πείτε ότι ψήφισαν υπέρ. Αν σας ρωτήση, γιατί οι ελληνοαμερικανοί φίλοι του Μπιλ Κλίντον του ζήτησαν να αλλάξη την απόφασή του, να του πείτε επειδή η ελληνική κυβέρνηση τους ζήτησε να το κάνουν».

Κάποιος έλλην πολιτικός διετύπωσε κάποτε την βαθυστόχαστη άποψη ότι «…σε…χρόνια ποιός θα θυμάται το όνομα;». Και ναι μεν οι έλλαδίτες πολιτικοί, και πολύ περισσότερο οι έλληνες πολίτες οι οποίοι ψηφίζουν τους προηγουμένους, αρέσκονται να έχουν μνήμη χρυσόψαρου, αλλά οι λέξεις έχουν μία ιδιαίτερη αντοχή στον χρόνο εντός της δυναμικής της πραγματικότητος.

Από τον ημερήσιο Τύπο της 4^ης Μαρτίου 2015, μετά λύπης αλλά άνευ εκπλήξεως, πληροφορηθήκαμε την διχογνωμία μεταξύ ευρωβουλευτών. Πράγματι, την 2ª Μαρτίου 2015 επραγματοποιήθη μία εκδήλωση η οποία είχε ως θέμα «Η ελευθερία του δικαιώματος του συνέρχεσθαι στην Ελλάδα. Νομικά κενά στα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Ευρώπη». Η τόσο περιφρονηθείσα από τους έλληνες πολιτικούς λέξη «Μακεδονία» και ό,τι αυτή συνεπάγεται δεν εστρέφετο πιά εκδικητική, εκ πλαγίου, εναντίον της ταλαιπώρου Πατρίδος μας, αλλά, ως Νέμεσις, έπληττε, ευθέως, τον αδικοπραγήσαντα αχάριστο. Το ζητούμενο δεν ήταν, πιά, το όνομα ενός αλλοεθνούς γείτονος, αλλά ετίθετο σε αμφισβήτηση η ταυτότης φυλετικώς ελλήνων. Ηγέρθησαν εθνικές αξιώσεις εναντίον της Πατρίδος μας εκ μέρους τρίτων. Συνήγοροι αυτών των τρίτων ενεφανίσθησαν ελληνόφωνοι και ευρωπαίοι οι οποίοι ήσαν, είναι, και φοβούμαι ότι θα συνεχίσουν να είναι εν ταυτώ εταίροι και αντίπαλοί μας.

Την πρωτοβουλία της εκδηλώσεως είχε ο ρουμάνος, αλλά με ουγγρική καταγωγή, Gsaba Sogor, ο οποίος προσεκάλεσε στην εκδήλωση εκπροσώπους της «Μακεδονικής μορφωτικής και πολιτιστικής κίνησης Έδεσσας», όπως και «τούρκων» της Θράκης. Πέρα των ανωτέρω τον λόγο έλαβαν οι αξιότιμοι: Nils Torvalds φινλανδός ευρωβουλευτής, Melek Kirmaci Arik διευθύντρια εσωτερικών υποθέσεων «τούρκων» Δυτ. Θράκης, Παναγιώτης Δημαράς εκπρόσωπος του ελληνικού παρατηρίου του Ελσίνκι, Ευγενία Νατσουλίδου πρόεδρος της ΜΚΟ «Μακεδονική Παιδεία και Πολιτισμός».

Εκ των ανωτέρω η μεν κ. Arik ανήκει στην φίλη χώρα Τουρκία και στο σύμμαχο, εντός του πλαισίου αμυντικού οργανισμού, τουρκικό κράτος, ενώ ο κ. Sogor, ως φυλετικώς ούγγρος, συναριθμείται στο γειτονικό γένος των οθωμανών, συγγενής του οποίου θα πρέπη να θεωρείται, ως φινλανδός, και ο κ. Torvalds. Ο κ. Δημητράς αγωνίζεται διά την εγκαθίδρυση μίας αληθούς δημοκρατίας στην Ελλάδα, γεγονός το οποίο δικαιολογείται εκ του ότι ο αγωνιστής αυτός, και χωρίς να νομιμοποιείται ο οιοσδήποτε να του προσάψη την παραμικρή ευθύνη, φέρει το κληρονομικό βάρος της συμμετοχής του πατέρα του στο υπουργικό συμβούλιο του δικτάτορος Γ. Παπαδοπούλου.

 Η κ. Ευγενία Νατσουλίδου, της οποίας το βαπτιστικό όνομα είναι οπωσδήποτε ελληνικό και το επώνυμό της παραπέμπει στον ιστορικό Θουκυδίδη, μας εμπλουτίζει με τις ιστορικές της μνήμες. Έτσι «…άρχισα να συνειδητοποιώ πλήρως πόσο επικίνδυνη ήταν η κατάσταση γιά τους Μακεδόνες στην Ελλάδα, όταν η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε την αναγνώριση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και σχεδίασε μία τεράστια έγερση ενός φανατικού αντι-Μακεδονισμού στην ελληνική κοινωνία…». Η ίδια αγνοούσε την έκταση του «αντιμακεδονισμού» διότι «…οι πρεσβύτεροι δεν μας μίλησαν γι’ αυτό και τα επίσημα ελληνικά σχολικά βιβλία…». Και οι μεν «πρεσβύτεροι» ίσως την άφησαν σε άγνοια γιά να ακονίσουν την παρατηρητικότητά της, αλλά πως άρχισε να συνειδητοποιεί το πρόβλημα στο εσωτερικό της Ελλάδος από την συμπεριφορά της Ελλάδος στις εξωτερικές της σχέσεις; Εκτός αν δεχθούμε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις όπως εγκατέλειψαν το όνομα της Μακεδονίας θα πρέπη να απαλλοτριώσουν και τα δικαιώματά μας επί της Μακεδονίας ως χώρου.

Εν πάση περιπτώσει στο ευρωκοινοβούλιο διεξήχθη, όπως φαίνεται, ένας γόνιμος διάλογος στον οποίον οι έλληνες αντιπρόσωποι επέδειξαν μεν το υψηλό τους ήθος και από τον οποίον  όμως δεν έλειψαν τα «παρατράγουδα». Έτσι, αντιπρόσωπος «ακραίου» κόμματος, και σύμφωνα προς παγία τακτική του κόμματος αυτού, είχε το θάρρος να αντιμετωπίση τον κ. Sogor -  με άγνωστο του τι θα επακολουθήση του «καυγά». Αντιθέτως, αντιπρόσωποι «δημοκρατικών» κομμάτων, και σύμφωνα προς την «πεπολιτισμένη» παράδοση των παρατάξεων αυτών όταν απευθύνονται προς εκπροσώπους της, επίσης, «πεπολιτισμένης» Εσπερίας, απέστειλαν, ευγενώς διατυπωμένη, επιστολή διαμαρτυρίας προς τον πρόεδρο κ. Σουλτς, με γνωστό το τι επηκολούθησε – αν η επιστολή ήταν γραμμένη σε ψιλό χαρτί είναι απολύτως βέβαιο ότι ο κ. πρόεδρος δεν θα την άφηνε ανεκμετάλλευτη αμέσως μετά το γεύμα του.

Τι θα γίνη στο μέλλον;

Εμείς οι οποίοι έχουμε πολύ λίγη εμπιστοσύνη στην αισιοδοξία η οποία τρέφεται από την φαντασία, αλλά πολύ περισσότερο εμπιστευόμεθα την απαισιοδοξία η οποία συνάγεται από τα πράγματα θεωρούμε ως φρονιμότερο να μην σπεύσουμε να απαντήσουμε.

Φρόνιμο όμως είναι να προβληματισθούμε. Αν προσπαθήσουμε θα βρούμε λίγο χρόνο μέσα από τα φλέγοντα και επείγοντα θέματα, όπως τις επιμορφωτικές εκπομπές μαγειρικής στην TV, τα δακρύβρεκτα διανθισμένα με «πρόσφυγες» δελτία ειδήσεων, την αγωνία μας να πληροφορηθούμε ποιά θα είναι η επομένη κίνηση του Ιβάν Σαβίδη και το απολύτως δικαιολογημένο ενδιαφέρον μας αν ο Τάδε βουλευτής θα «μεταγραφή» από το κόμμα του σε άλλο ή αν θα δοθή με «υποσχετική» με την υποχρέωση επιστροφής του.

Νίκος Καραμανάβης

Ιστορικός Πρόεδρος Λαογραφικής εταιρίας νομού Πέλλας