Μήπως ζούμε σε «λαϊκή Δημοκρατία» και δεν το έχουμε καταλάβει;

ΤΟΥ ΦΑΝΗ ΖΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ *

Γράφονται τόσα πολλά αυτό τον καιρό, κυρίως στα social media, με τέτοιο στόμφο, αλλά και τόση ηθελημένη παραποίηση της έννοιας των λέξεων που αναπόφευκτα δεν τους δίνει κανείς και τόση σημασία.

Στην στημένη συνέντευξη που έδωσε στον κομματικό δημοσιογράφο, ο Τσίπρας είπε μεταξύ άλλων: «εμείς είμαστε πάντα απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα, την διαπλοκή και την διαφθορά…» αλλά δεν έμεινε εκεί. Πρόσθεσε και «στην αστική τάξη»! Σημασία δεν έχει αν το πιστεύει κιόλας ή σκόπευε απλώς να …κανακέψει το εν εξεγέρσει ευάριθμο παλαιοκομμουνιστικό τμήμα του κόμματός του. Σημασία έχει πως το εκστόμισε δημόσια…

Πολιτικός αρχηγός, και μάλιστα στην εξουσία, μιλάει εν έτη 2015 με… ιδεολογικοπολιτικούς όρους του 1850! Μπερδεύει (ας ελπίσουμε μάλλον αθέλητα, από… κεκτημένη της πρώιμης κομματικής κουλτούρας του, γιατί αλλιώς…) το τι σήμαινε και σηματοδοτούσε η ετικέτα «αστική τάξη στο κοινωνικό- οικονομικό γίγνεσθαι πριν από ενάμιση αιώνα, και τι εκπροσωπεί σήμερα. Η σημερινή αστική τάξη (και δη η ιδιότυπη ελληνική) δεν έχει μόνο, αν έχει καθόλου, εξουσιαστικά, οικονομικά γνωρίσματα και ιδιότητες. Έχει πολύ συγκεκριμένα πνευματικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά, κοινωνικές και ανθρωπιστικές ευαισθησίες, σαφή επίγνωση και σεβασμό των ορίων και των επιταγών της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, στην καθημερινότητά της συμπεριφέρεται με οδηγό “αριστερές” αρχές και πρότυπα. Ποιους έχει «απέναντι» λοιπόν, ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ; Και με τι κριτήρια τους στοχοποιεί; Με εκείνα της προεπαναστατικής Ρωσίας του προ – προηγούμενου αιώνα; Της σύγκρουσης, της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης των λίγων επί των πολλών; Δεν αντιλαμβάνεται ο Τσίπρας ότι στην ελληνική πραγματικότητα η «αστική τάξη» δεν είναι οι… πλουτοκράτες, οι εκμαυλιστές, οι διεφθαρμένοι και διαπλεκόμενοι με την πολιτική εξουσία, αλλά μια σκληρά εργαζόμενη «μεσαία τάξη» που ξεπερνά όλες τις ιδεολογίες και τα κόμματα, και η οποία κλήθηκε να πληρώσει το βαρύτερο τίμημα της κρίσης και της άθλιας (διακομματικά, και σήμερα…) διαχείρισης της; «Αστούς» χαρακτηρίζει με υβριστική διάθεση ο ΣΥΡΙΖΑ όλους όσοι δεν διανοούνται να συμπλέκονται στους δρόμους (με ή χωρίς κουκούλα…), είναι υπέρ της τάξεως και της τήρησης των νόμων, υποφέρουν αλλά διαμαρτύρονται σε συγκεκριμένα πλαίσια και δια της ψήφου των (ας σκύψει πάνω από τα χαρακτηριστικά των ψηφοφόρων του ο Τσίπρας, οι «Ίσκρα» και οι Λαφαζανοπερίεργοι, είναι μειοψηφία!), αρνούνται την αγελαία συμπεριφορά, διατηρούν και περιφρονούν αισθητικά και πολιτισμικά κριτήρια;

Είπε και κάτι ακόμα ο Τσίπρας που το επανέλαβε και στην Βουλή. Είπε αν κατάλαβα καλά ότι τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ θα κληθούν να ψηφίσουν δημοκρατικά εάν ο πρωθυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να διαπραγματευθεί με τους εταίρους. Αν κατάλαβα καλά, αυτό που θα αποφασίσουν τα περίπου 30.000 μέλη του κυβερνώντος κόμματος θα βαρύνει περισσότερο από αυτό που αποφάσισε η Βουλή των Ελλήνων με εντυπωσιακή πλειοψηφία μερικές εβδομάδες πριν. Και εάν μεν η γνώμη τους συμπέσει με τη γνώμη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, τότε η δημοκρατία μας μπορεί να συνεχίσει ακάθεκτη τον δρόμο της. Εάν όμως δεν συμπέσει, τότε τι γίνεται; Τότε το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή είναι κόμμα δημοκρατικό και σέβεται την πολυφωνία, θα προχωρήσει σε έκτακτο συνέδριο, το οποίο θα κρίνει αν συμφωνεί με την πλειοψηφία των 30.000, ή εάν συμφωνεί με όσα ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων. Αν αποφασίσει ότι συμφωνεί με την πλειοψηφία των 30.000 μελών τότε, δημοκρατικότατα, θα προχωρήσουμε στη διάλυση της βουλής και την προκήρυξη εκλογών. Λογικό. Ενδέχεται δε, επειδή έχουμε δημοκρατία, μετά τις εκλογές να ακολουθήσει και ένα άλλο δημοψήφισμα, γενικό αυτή την φορά, για να οπλίσουμε την κυβέρνηση που θα προκύψει με μια νωπή εντολή, νωπότερη της προηγούμενης, η οποία θα τονώσει το ηθικό της εν όψει των διαπραγματεύσεων. Αν και όποτε γίνουν…

Μήπως ζούμε σε λαϊκή δημοκρατία Νοτιοαμερικάνικου τύπου όπου ο λαός αποφασίζει μέσω δημοψηφισμάτων; Μήπως μπήκαμε ήδη σε μία Σοβιετικού τύπου λαϊκή δημοκρατία όπου κουμάντο κάνει το κόμμα και οι χαρισματικοί ηγέτες;
Μήπως συμβαίνουν όλα αυτά ανάμικτα και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει λόγω… διακοπών;
Και τέλος τα άλλα, λεγόμενα και αστικά κόμματα της βουλής, πότε θα γυρίσουν από τις δικές τους… διακοπές;…

* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι τ. πρόεδρος της Ε.Ι.Ε.Τ. και εκτελεστικός πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ε.Ε.Δ.)
zourop@otenet.gr