Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Ευάγγελου Μεϊμαράκη στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας

Τετάρτη, 08 Ιουλίου 2015

Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Ευάγγελου Μεϊμαράκη

στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αναλαμβάνω τα καθήκοντα του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για την Πατρίδα μας, για το Κόμμα μας, για την Παράταξή μας.

Ο Πρόεδρός μας, ο κ. Σαμαράς, πήρε μία γενναία απόφαση, που του υπαγόρευε η συνείδησή του. Tον ευχαριστώ από την καρδιά μου για την τιμή που μου έκανε και την εμπιστοσύνη που μου έδειξε. Όμως, πρέπει να σας πω ότι όλοι μαζί αναλαμβάνουμε αυτήν την πορεία. Όλοι μαζί αναλαμβάνουμε τη δέσμευση να ανοίξουμε το δρόμο για το επόμενο κεφάλαιο της Παράταξής μας. Όλοι μαζί αναλαμβάνουμε την υποχρέωση να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Η συγκυρία είναι πολύ δύσκολη και είναι υποχρέωσή μας  να αποδείξουμε, για άλλη μία φορά, εμείς οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, τη βαθειά συναίσθηση ευθύνης. Να αποδείξουμε, για άλλη μία φορά, σύνεση και υπευθυνότητα.

Γνώμονάς μας, ήταν πάντα και είναι και τώρα, ένας: Πρώτα η Ελλάδα και οι Έλληνες πολίτες, πάνω από το οποιοδήποτε κομματικό συμφέρον.

Την ευθύνη αυτή τη γνωρίζουμε. Tην ευθύνη να κρατούμε πάνω απ’ όλα την Ελλάδα, την αναλαμβάνουμε στο ακέραιο.

-Είναι η ευθύνη, άλλωστε, που απορρέει από τη μακρά ιστορική διαδρομή της Νέας Δημοκρατίας. Τη διαδρομή της ευθύνης και της προσφοράς της Νέας Δημοκρατίας στις δύσκολες περιστάσεις.

-Είναι η ευθύνη που απορρέει από τις αρχές, τις αξίες, το καταστατικό της Νέας Δημοκρατίας, όπως ρητά, ξεκάθαρα όρισε ο ιδρυτής μας, ο Εθνάρχης, Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Πάντα, αλλά ιδιαίτερα τώρα, στις παραμονές των εκλογών, το Κόμμα μας, ο Πρόεδρός μας, ο κ. Σαμαράς, όπως και το 2009 ο κ. Καραμανλής, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια, είπαμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Προειδοποιήσαμε τον ελληνικό λαό για τους κινδύνους που επιφυλάσσει ο λαϊκισμός και οι πολιτικές του λαϊκισμού. Κάποιοι μίλησαν τότε για «κινδυνολογία». Η αλήθεια, όμως, άρχισε τώρα να φαίνεται. Και δεν άργησε. Ήταν προειδοποίηση τότε για υπαρκτούς κινδύνους. Για κινδύνους όμως που τώρα, είτε επαληθεύτηκαν, είτε είναι μπροστά μας. Η αλήθεια είναι μπροστά μας. Ο λαϊκισμός έφερε την Ελλάδα, από το κατώφλι της ανάκαμψης που την είχαμε φτάσει εμείς, στο χειρότερο εφιάλτη που μπορεί να ζήσει ο Έλληνας σήμερα...

Τώρα, λοιπόν, που τα ψέματα αποκαλύπτονται, η εξαπάτηση επιβεβαιώνεται. Τώρα που οι προειδοποιήσεις μας επαληθεύονται, ο αγώνας μπαίνει σε καινούργια φάση: 

Πριν λίγες μέρες, ζήτησαν εντολή από τον ελληνικό λαό να απορρίψουν μια πρόταση των δανειστών, που -όπως και ο Πρόεδρος, ο κ. Σαμαράς ανέφερε και όπως ζήσαμε όλοι μας-, έχουν και αυτοί τις ευθύνες τους έναντι και της χώρας και της πορείας της. Έχουν αναγνωρίσει και λάθη που έκαναν -ορισμένα από αυτά ναι και ορισμένα όχι- αλλά δεν είναι η ώρα τώρα να τα συζητήσουμε. Πήραν λοιπόν την ετυμηγορία του ελληνικού λαού, υποσχόμενοι να φέρουν συμφωνία εντός 48 ωρών. Και τώρα είναι αιχμάλωτοι ανάμεσα σε συμπληγάδες. Από τη μία, μία πρόταση που είναι μία πολύ κακή συμφωνία και λέει ο ίδιος ότι δεν μπορεί να την υπογράψει. Από την άλλη όμως, είναι η πλήρης καταστροφή της χώρας.

Μην κάνει κανείς λάθος. Οι ώρες που ζούμε είναι κρίσιμες. Είναι ώρες ιστορικές. Είναι καθοριστικές για την Πατρίδα μας. Είναι καθοριστικές για μας, για το μέλλον μας, για τους νέους. Κρίνεται η οικονομία μας. Κρίνεται η παρουσία της χώρας μας στην Ευρωζώνη. Κρίνεται η κοινωνική συνοχή. Κρίνονται τα συμφέροντα όλων των Ελλήνων. Κρίνονται ακόμη περισσότερο τα συμφέροντα των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων για τις οποίες, δήθεν, κόπτονται. Κρίνονται όμως και οι εθνικές μας υποθέσεις.

Οι κίνδυνοι, λοιπόν, είναι πολλοί, είναι σοβαροί, είναι άμεσοι, είναι κοινοί για όλους. Γι’ αυτό μην κάνουμε κανένα λάθος. Δεν ήταν ποτέ ως τώρα τόσο δύσκολα τα πράγματα. Ούτε πριν τρεις, ούτε πριν πέντε μήνες, ούτε το Δεκέμβριο του 2014. Δεν είπαμε ποτέ να  αντιμετωπίσουμε έναν τέτοιο κίνδυνο...

Σε αυτές τις δύσκολες ώρες, έγνοια μας είναι η Ελλάδα. Είναι οι Έλληνες. Είναι η παρουσία μας στην Ευρώπη και το ευρώ. Είναι η αποτροπή των κινδύνων που βρίσκονται μπροστά μας.

Και θέλω να ξεκαθαρίσω: Με αυτό το γνώμονα λειτούργησα και τη Δευτέρα, όταν -λίγες ώρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων μου και μετά από το τηλεφώνημα του Προέδρου του κ. Σαμαρά- κλήθηκα στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, υπό την Προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θα ήθελα να σας είχα ακούσει προηγουμένως όλους. Να είχε συγκληθεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα. Να είχαν συγκληθεί τα όργανα του κόμματος. Δυστυχώς, δεν είχαμε τον απαιτούμενο χρόνο. Δεν προλαβαίναμε. Αργά το βράδυ ειδοποιηθήκαμε για τη σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών. Και έτσι, προτίμησα το λίγο χρόνο που μου έμενε, να τον αφιερώσω για να ακούσω τον Πρόεδρο που διαχειρίστηκε όλα αυτά τα θέματα, την ομάδα που διαχειρίστηκε όλη αυτήν την πορεία με επιτυχία και τους οικονομικούς, τους θεσμικούς παράγοντες του κόμματος, ώστε να πάω, όσο το δυνατόν πιο προετοιμασμένος στη σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών. Αποφασισμένος να υπηρετήσω τις αρχές της Παράταξής μας για ομοψυχία.

Και σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω ότι εντυπωσιάστηκα γιατί κλήθηκαν οι Αρχηγοί των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την επόμενη αυτού του… «θριαμβευτικού» αποτελέσματος για τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση. Αναρωτήθηκα γιατί 5 μήνες τώρα δεν είχαν κληθεί οι Αρχηγοί; Δεν ήταν ο Αντώνης Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία που ζητούσαμε συνεχώς τη μεγάλη συνεννόηση και τη σύγκληση του Συμβουλίου Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας αρνείτο λέγοντας ότι: «Οι πόρτες μου είναι ανοιχτές. Αν θέλει ο κ. Σαμαράς μπορεί να έρθει». Ενώ όταν ήταν στην Αντιπολίτευση, μας έλεγε ότι «ο Πρωθυπουργός έχει την πρωτοβουλία να καλέσει τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης». Και όταν η Νέα Δημοκρατία και ο Πρόεδρός της αναφέραμε ότι «εμείς απαιτούμε τη συνεννόηση, δεν υπάρχει άλλη λύση, κύριες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να συνεννοηθούμε αν θέλουμε η χώρα να προχωρήσει και να μείνει στο ευρώ», αυτός μας είπε: Όχι.

Με ανησυχία, λοιπόν, έλαβα αυτό το τηλεφώνημα να πάω στο Συμβούλιο των Αρχηγών, γιατί σκέφτηκα ότι δεν γινόταν πέντε μήνες τώρα, γιατί τα πράγματα φαινόντουσαν ότι πήγαιναν καλά. Άρα, για να μας καλεί τώρα, δεν θέλει να έχει μόνος του την ευθύνη. Ήθελε να κάνει διάχυση ευθυνών, σκέφτηκα. Γιατί δεν έβρισκα κανένα άλλο κριτήριο στο ερώτημα «γιατί τώρα η σύσκεψη;». Γιατί τώρα που πήρε το «θριαμβευτικό» «όχι»; Μήπως δεν ήξερε τι να το κάνει αυτό το «όχι»; Μήπως δεν είχε έτοιμη τη συμφωνία εντός των 48 ωρών; Και για αυτό πήγα. Αφού συνεννοήθηκα. Και αφού πιστεύω ότι ήμουν στη γραμμή της ευρύτερης στρατηγικής που έχουμε χαράξει τόσα χρόνια. Και που πιστεύω ότι εγκρίνετε. Πήγα με διάθεση συνεννόησης για το εθνικό καλό.

          Επιδίωξα δεσμεύσεις για όλους τους Έλληνες.

          Ζήτησα δηλαδή και επιδίωξα και πετύχαμε να υπάρχει στο κοινό ανακοινωθέν αναφορά ότι η ετυμηγορία των πολιτών, δεν είναι εντολή για ρήξη. Άρα, ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του (και με βάση την πρόταση των Αρχηγών και με βάση, το όπως και αυτός ερμήνευσε το «όχι» και με βάση όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών καταγράφεται, δεν έχουν εντολή ρήξης με τους Ευρωπαίους. Και δεν του επιτρέπουμε να σκεφτεί καν ότι μπορεί να κάνει κάποια κίνηση εκτός ευρώ, χωρίς τη νομιμοποίηση των πολιτών. Απαραίτητος όρος. Δεν έχει, λοιπόν, τέτοια εντολή. Να μην το σκεφτεί. Να το βγάλει από το μυαλό του. Και αν θέλει, ή αν το έχει στο μυαλό του, να έρθει να ζητήσει νομιμοποίηση.

          Υπογράμμισα και πετύχαμε να καταγραφεί η ανάγκη διασφάλισης της παραμονής μας στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης και του ευρώ. Είναι επίσης όρος απαράβατος.

          Πετύχαμε τη δέσμευση για την επιδίωξη άμεσης επαναλειτουργίας του τραπεζικού συστήματος. Είναι επιτακτική οικονομική και κοινωνική ανάγκη.

          Ζήτησα να υπάρχει στο κοινό ανακοινωθέν –και υπάρχει– ρητή αναφορά για τα εμπροσθοβαρή προγράμματα για την καταπολέμηση της ανεργίας, αλλά και την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας. Λέξη για την οποία, όπως καταλαβαίνετε, έγινε πάρα πολλή συζήτηση. Είναι, όμως, απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεφύγουμε από  την ύφεση και να πάμε στην απασχόληση και στις επενδύσεις. 

Θέλω να επαναλάβω ότι μέχρι πριν 5 μήνες, η Οικονομία πήγαινε καλά. Οι εκτιμήσεις όσων ασχολούνται με την Οικονομία περί τα τέλη του 2014 και τις αρχές του Ιανουαρίου, μιλούσαν για ανάπτυξη μέχρι και 2,5% του ΑΕΠ για το 2015. Σήμερα, οι ίδιοι που τα εκτιμούσαν αυτά, εκτιμούν ότι η Οικονομία καταρρέει.  Μιλούν για ύφεση που μπορεί να ξεπερνάει και το 3% του ΑΕΠ. Και οι εκτιμήσεις όλων, πλέον, αναθεωρούνται συνεχώς προς τα κάτω.

Μέχρι πριν πέντε μήνες, η ανεργία μειωνόταν σταθερά κάθε μήνα. Γινόταν αυτό τουλάχιστον για 10 μήνες πριν. Έστω και πολύ αργά, αλλά σταθερά. Τώρα, η ανεργία εκτοξεύεται. Τους τελευταίους μήνες, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, χάθηκαν 30 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Και ήδη δημιουργούνται νέες στρατιές ανέργων. Και κινδυνεύουν να γίνουν ακόμα περισσότεροι οι άνεργοι, αν κλείσουν πλήρως και οι τράπεζες και δεν ανοίξουν και δεν επανέλθουμε στη φυσική ροή της κανονικής οικονομίας.  

Πριν από πέντε μήνες ξέραμε ότι θα πληρωθούν κανονικά οι συντάξεις. Τώρα, ξέρουμε ότι πιστώνονται οι συντάξεις και δεν μπορούν οι συνταξιούχοι να πάρουν πάνω από 120 ευρώ. Δεν μπορούν να μας λένε ότι δεν έχει υποστεί μείωση η σύνταξη, αλλά ουδείς μπορεί να πάει να την πάρει. Και ουδείς μπορεί να τη χρησιμοποιήσει.

Πριν από πέντε μήνες, κανένας δεν είχε διανοηθεί να αγγίξει τα αποθεματικά των Δήμων, των Νοσοκομείων και των Δημοσίων Οργανισμών. Τώρα, η κυβέρνηση «τα έχει σκουπίσει όλα», όπως κατ’ επανάληψη έχουμε καταγγείλει. Και κανένας δεν ξέρει ούτε πότε θα επιστραφούν, ούτε πώς θα επιστραφούν….

Χάθηκαν πέντε ολόκληροι μήνες. Και ακούω τον Πρωθυπουργό να λέει: «Οι δικοί μου 5 μήνες φταίνε»; Του απαντάμε ευθέως: Ναι, οι δικοί σου πέντε μήνες και η δική σου διακυβέρνηση φταίει.

Διότι, ανετράπη πλήρως η πορεία εξόδου από την κρίση με κύρια, με μοναδική ευθύνη της συγκυβέρνησης -για να μην ξεχνάμε και το άλλο κόμμα που συμμετέχει-  και βυθίστηκε η χώρα σε καταστάσεις που δεν ξαναζήσαμε. Ανατράπηκε η αναπτυξιακή προοπτική και ξαναγύρισε η χώρα στην ύφεση. Ανατράπηκαν τα πλεονάσματα, και γυρίσαμε σε ελλείμματα. Υπήρξε στάση πληρωμών.

Τώρα δεν ξέρουμε τι ακολουθεί. Δεν ξέρουμε πότε θα ανοίξουν οι Τράπεζες! Δεν ξέρουμε τι θα γίνει με τις καταθέσεις! Υπάρχει πρωτόγνωρη ταλαιπωρία εκατομμυρίων Ελλήνων, που όμως, τώρα έχουν «αξιοπρέπεια»(!), έχουν «υπερηφάνεια»(!). Και αυτό, ξέρετε, έχει αρχίσει σιγά – σιγά και να εξοργίζει και μόνο που το επικαλείται ο κ. Πρωθυπουργός.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και μπροστά στη δεινή αυτή πραγματικότητα, δεν βάζουμε καμιά κομματική σκοπιμότητα. Αντιθέτως. Αναλαμβάνουμε βάρη που δεν ανήκουν στην Αντιπολίτευση. Αναλαμβάνουμε βάρη, όμως, για την Ελλάδα και τους Έλληνες.

 Και το λέω ξανά και είμαι υπερήφανος.

Η Νέα Δημοκρατία, στη μακρά ιστορική διαδρομή της, βάζει πάνω από όλα τα συμφέροντα της χώρας, χωρίς να σκέφτεται το στενό κομματικό κόστος. Αυτό έγινε και στην Κυβέρνηση του 2012. Μπορέσαμε και συνεννοηθήκαμε με κόμματα με τα οποία ήμασταν πλήρως αντίθετοι και σε πλήρη ένταση στις εκλογές του 2012. Σηκώσαμε βάρη που δεν μας αναλογούσανε για να μπορέσει να συγκροτηθεί η κυβέρνηση υπό τον Αντώνη Σαμαρά, η οποία πέτυχε να κρατήσει την Ελλάδα όρθια μέσα στο ευρώ.

Θέλω, λοιπόν, να πω ξεκάθαρα και να στείλω ένα μήνυμα και στον Πρωθυπουργό και στη Κυβέρνηση: Ότι στο σημείο αυτό, είμαστε στα όρια της ανοχής της εμπιστοσύνης που του δείχνουμε. Ξόδεψε το κεφάλαιο εμπιστοσύνης και εσωτερικά. Και στις συζητήσεις με τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Και για να μιλήσω για το δικό μας κόμμα και για να μην πω τίποτα χειρότερο, για να μην πω ότι δεν τον εμπιστευόμαστε, -διότι αυτή τη στιγμή είναι στο εξωτερικό και δεν πρέπει- λέω ότι είμαστε στα όρια. Και από εδώ και πέρα, ό,τι χρειάζεται και ό,τι θέλει, δημόσια συζήτηση, αφού ξεκαθαρίσει τι θέλει, αφού έρθει πρώτα στη Βουλή. Καλό το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και επ’ ευκαιρία αναρωτιέμαι: Ποιός τον συμβούλεψε σήμερα να μιλήσει στο Ευρωκοινοβούλιο; Ποιός τον συμβούλεψε να δώσει τέτοιο βήμα σε όλους τους εχθρούς της συμμετοχής μας στο ευρώ; Ποιός τον συμβούλεψε να δώσει βήμα σήμερα να ακουστούν όλα αυτά τα αρνητικά για τη χώρα μας; Και κυρίως, ποιός του έδωσε το δικαίωμα να δυσφημεί την Ελλάδα στο Ευρωκοινοβούλιο αυτήν την κρίσιμη ώρα, λέγοντας όλα αυτά τα οποία είπε, που τα έχουμε ξανακούσει, και μας θυμίζουν κάτι από το παρελθόν!

Για ό,τι, λοιπόν, από εδώ και πέρα ακολουθεί, δημόσια, υπεύθυνα. Και θέλω να σας πω ότι είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι, ο Πρωθυπουργός, οι υπουργοί και τα κομματικά τους στελέχη. Τα οποία και το λέω επ’ ευκαιρία -«μπούκαραν» στο Κράτος. Με αυτήν την έκφραση το λέω: Γιατί άκουσα ότι κατηγορούσε εμάς για πελατειακό κράτος και ο ίδιος, μέσα στους πέντε μήνες, αντί να διαχειριστεί την κρίση, φρόντισε (ακόμα και μία ημέρα πριν κλείσει η Βουλή για το δημοψήφισμα), να γίνει Επιτροπή για να αλλάξει ο διοικητής της ΕΥΔΑΠ και να μπουν τα κομματικά, σκληρά στελέχη και να δημιουργήσει ο ίδιος αυτό το κομματικό, το απεχθές κράτος.

   

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ακούσαμε χθες με πολλή ανησυχία στο Eurogroup ότι οι εταίροι μας, αφού καλωσόρισαν το νέο συνάδελφό τους, ζήτησαν να τους πει για το δημοψήφισμα και το «ΟΧΙ». Άραγε τι να τους είπε; Δεν ήμασταν μπροστά και δεν μας είπε και τι τους είπε. Ακούσαμε κατόπιν, πως ο Έλληνας υπουργός δεν κατέθεσε καμία νέα πρόταση. Ακούσαμε στη συνέχεια πως έγινε, λέει, ένα «πρώτο βήμα». Πως η κυβέρνηση θα στείλει στο νέο Eurogroup ένα νέο «αίτημα». Από τον Ιανουάριο, δηλαδή, έχουμε φτάσει στις 8 Ιουλίου και ακόμα συζητάμε… Όλοι μας έχουμε χάσει το μέτρημα των Eurogroup που έχουν γίνει για την Ελλάδα, ώστε να μπορέσει να κατατεθεί μία αίτηση. Συζητήσεις επί συζητήσεων, δημιουργική ασάφεια, και από το κακό στο χειρότερο. Άλλαξε τη διαπραγματευτική ομάδα, ακόμα και τον υπουργό άλλαξε, το ανέλαβε και αυτό ο ίδιος μας είπε, αλλά ακόμα δεν έχουν ούτε την πρόταση την οποία –υποτίθεται- ότι θα είχε καταθέσει.

Δεν υπάρχουν, λοιπόν, περιθώρια. Δεν αντέχει κανείς. Και μην μας πει πάλι κανείς πως οι Ευρωπαίοι «μπλοφάρουν». Γιατί ακόμα δεν έχουν πιστέψει ότι και οι πιο φιλικοί προς εμάς τόσα χρόνια εταίροι και σύμμαχοι και δανειστές ευρωπαίοι ηγέτες και παράγοντες της Ευρώπης. Τους είδαμε πάρα πολύ στεναχωρημένους εχθές, σκοτεινιασμένους θα έλεγα.  Μας έλεγαν ότι θα καλέσουμε και τους  28 να συζητήσουμε. Και ανησυχήσαμε όλοι. Και εκεί που ήμασταν ανήσυχοι, βγήκε ο άλλος χαμογελαστός και μας είπε πόσο καλά πήγε η διαπραγμάτευση! Από πού αντλείται αυτή η χαρά; Πώς εξηγείται ότι χαίρεται; Μήπως ο «χαρούμενος» πρέπει να γυρίσει στην Αθήνα, να έρθει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο να μας εξηγήσει με ανοιχτή συζήτηση τί ακριβώς τελικά θέλει και από εμάς και από τους εταίρους; Τί ακριβώς θέλει για να μπορεί να υπογράψει; Και αν δεν μπορεί να τα κάνει, να βρει ο ίδιος τον τρόπο πως η Ελλάδα θα σωθεί;

Ανέλαβαν, κυρίες και κύριοι, δεσμεύσεις ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας και ανέλαβαν και δεσμεύσεις και ενώπιον του λαού. Και θέλω να σας πω ότι παρασπονδίες από αυτές τις δεσμεύσεις, δεν χωρούν. Μην το διανοούνται. Εγκλήματα σε βάρος του Ελληνισμού που δεν μπορούμε, μάλιστα, να επανέλθουμε δεν συγχωρούνται, δεν διαγράφονται, δεν παραγράφονται και παραμένουν μονίμως στην Ιστορική μνήμη του Ελληνικού λαού.

Ο χρόνος, όπως σας είπα, παρήλθε. Η κλεψύδρα της υπομονής έχει στερέψει. Στέρεψαν προπάντων οι αντοχές της Οικονομίας μας, αλλά κυρίως στέρεψαν οι αντοχές του κόσμου. Γιατί; Γιατί απλώς κάθε μέρα που περνάει και έρχεται η επόμενη, δεν είναι μία άλλη μέρα συνηθισμένη. Όχι.

Κάθε μέρα που έρχεται είναι μία πολύ χειρότερη μέρα για τον κάθε πολίτη, για την καθημερινότητά του, για την ασφάλειά του. Και την αγωνία του για το πώς θα αντιμετωπίσει το αύριο.

Και αυτή η ανησυχία πλέον μεγαλώνει από εδώ και μπρος με γεωμετρική πρόοδο. Και όλοι πρέπει να συμβάλουμε ώστε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας. Οι πολίτες, όλος ο ελληνικός λαός, να μπορούν να σκεφτούν ψύχραιμα. Γιατί φαίνεται ότι κάποιοι θέλουν να μας οδηγήσουν σε μια ένταση ώστε να μην μπορούν οι πολίτες να σκεφτούν όπως εμείς θα θέλαμε, με τα επιχειρήματα που έχουμε. Και αυτή την ανησυχία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν την δημιουργούμε εμείς. Τη δημιουργούνε οι ίδιοι. Από τις ανευθυνότητες υπουργών που μιλάνε για Επιτρόπους στις θυρίδες των τραπεζών. Από ανευθυνότητες υπουργών, όχι στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, που υπαινίσσονται κούρεμα καταθέσεων. Από ανευθυνότητες που κάνουν το σκηνικό δραματικό. Με κορυφαίους υπουργούς να λένε «θα ανοίξουν οι τράπεζες, δεν θα ανοίξουν οι τράπεζες, πότε θα ανοίξουν οι τράπεζες» και το σκηνικό να γίνεται ασφυκτικό. Η ασάφεια λοιπόν και η πολυγλωσσία τους και μάλιστα των κορυφαίων υπουργών, είναι που δημιουργεί το φόβο που μας έλεγε να νικήσουμε. Αυτό το φόβο εννοούσε; Του λέμε, λοιπόν, ότι μόνο με τη Νέα Δημοκρατία ως πυλώνα ασφάλειας, σοβαρότητας, σύνεσης και ευρωπαϊκής πολιτικής μπορεί αυτός  ο φόβος να νικηθεί.  Γιατί απλά δεν θα υπάρχει και οι πολίτες δεν θα το ζουν. Το σκηνικό γίνεται σήμερα δραματικό για ολόκληρη την κοινωνία. Δεν είναι ανάγκη να αναφέρω πόσοι συνταξιούχοι περιμένουν στα ΑΤΜs, πόσοι δυστυχώς έχουν αυτή την αγωνία για το αύριο.

Παροτρύνουμε, λοιπόν, την κυβέρνηση, που έχει την κυρίαρχη ευθύνη, να προχωρήσει με ταχύτητα, να  φέρει τη συμφωνία που η ίδια υποσχέθηκε λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες για το δημοψήφισμα. Να εγκαταλείψει αυτές τις χρεοκοπημένες ιδεοληψίες και να αναλάβει δέσμευση για αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Την παροτρύνουμε να κινηθεί με γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας  και όχι με τις φωνές των συνιστωσών της. Να μην αφήσει τη χώρα να συρθεί σε δρόμους που δεν έχουν γυρισμό. Να μην σκέφτεται το Κούγκι. Να μην μας πάει σε διχασμό.

Την παροτρύναμε και την παροτρύνουμε να κινηθεί άμεσα ώστε να υπάρξει συμφωνία. Να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη Ελλάδα. Σήμερα πρέπει να το κάνει. Όχι αύριο. Δεν έχουμε περιθώρια χρόνου.

Απαιτούμε από τον Πρωθυπουργό να ανταποκριθεί στη δέσμευσή του για άμεση συμφωνία μέσα στο ευρώ γιατί κινδυνεύουμε. Πρέπει να φέρει τώρα τη συμφωνία. Αν βγούμε από το ευρώ, τότε θα έχουμε χάσει. Και ο δρόμος δεν έχει επιστροφή. Και γι’ αυτό ακριβώς θα ήταν η απόλυτη καταστροφή για όλους και κυρίως για τους ασθενέστερους. Δεν έχουμε ούτε μια μέρα μπροστά μας. Το ξαναλέω: Η σύγκληση των 28 είναι άκρως ανησυχητική εξέλιξη. Μόνο ο «χαρούμενος» δεν το κατάλαβε. Και θέλω να σας πω ότι, επειδή αυξήθηκαν οι ανησυχίες μου, αμέσως επικοινώνησα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, χθες το βράδυ. Τον ενημέρωσα και για τις ευθύνες όλων. Και του τόνισα, μη διανοηθεί ο κ. Τσίπρας να προχωρήσει σε έξοδο από το ευρώ, χωρίς νομιμοποίηση. Εμείς σας είπα βάζουμε πλάτη. Αυτό θα κάνουμε. Παίρνοντας πάλι δυσανάλογα βάρη.

Τους λογαριασμούς μας με τα κόμματα της συγκυβέρνησης δεν είναι τώρα η ώρα να τους βρούμε. Ούτε είναι η ώρα να καταλογίσουμε ευθύνες. Ούτε για το ένα κόμμα, ούτε για το άλλο. Θα έρθει όμως η ώρα. Μόλις κλείσει το θέμα της πορείας της χώρας, μόλις  μπορέσουμε να διαπιστώσουμε και με δική μας πρωτοβουλία ότι η χώρα δεν κινδυνεύει να βγει από την Ευρώπη, θα έρθει η ώρα που θα λογαριαστούμε.

Και όπως έχουμε μάθει, έτσι περήφανα θα το πούμε στον ελληνικό λαό: Γιατί έχει και αυτός την ευθύνη για να συμφωνήσει με την ψήφο του ποιοί θα τον κυβερνούν και ποιοί θα παίρνουν αυτές τις αποφάσεις.  Στην ώρα τους λοιπόν.

Και γι’ αυτό ακριβώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας πω ότι εγώ δεν προτίθεμαι να ανταποκριθώ σε κλειστή συνάντηση  αρχηγών, τυπική ή άτυπη, εάν πρώτα τουλάχιστον δεν έρθει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Εγώ τον καλώ, σήμερα, μόλις γυρίσει, -καλό είναι και το Ευρωκοινοβούλιο, παρότι σας είπα, απορώ ποιος του το πρότεινε;- τον καλώ σήμερα να έρθει σε προ ημερησίας διάταξης συζήτηση να ενημερώσει τη Βουλή. Να μας πει τι θέλει επιτέλους και από την αντιπολίτευση. Γιατί εδώ κοντεύουμε να πάρουμε ευθύνες, χωρίς να ξέρουμε και τι θέλει.  Εντάξει να τις μοιράσει τις ευθύνες. Κατανοώ ότι είναι μια ανθρώπινη προσπάθεια. Αλλά να ξέρουμε τι θέλει. Να μας πει με ειλικρίνεια ώστε να ξέρουμε και εμείς σε τι μπορούμε να ανταποκριθούμε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρόλη την κρίσιμη κατάσταση που υπάρχει, θέλω να πω και δυο λόγια για τη λειτουργία την εσωτερική της Νέας Δημοκρατίας. Αφιερώνω το λιγότερο χρόνο, εξ αιτίας των συγκυριών τις οποίες περνάμε. Γιατί αυτή τη στιγμή, η έγνοια μας είναι σε εξελίξεις που κρίνουν το παρόν και το μέλλον και σε αποφάσεις που θα ληφθούν για τη ζωή, τη δική μας και των παιδιών μας.

Λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία ως αξιωματική αντιπολίτευση έχει υποχρέωση να ελέγχει τις πράξεις και τις παραλήψεις της κυβέρνησης. Αυτό θα συνεχίσει να το κάνει και μάλιστα ακόμα πιο έντονα άμα χρειαστεί. Έχει υποχρέωση να πιέζει την κυβέρνηση προς τη σωστή κατεύθυνση. Και θα το κάνουμε με πολύ επιμονή. Έχουμε υποχρέωση να προτείνουμε λύσεις. Και αυτό προκύπτει από τη δική μας συναίσθηση ευθύνης. Όχι από το Σύνταγμα ή από τον Κανονισμό της Βουλής. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης εξαντλείται στον έλεγχο. Εμείς, επειδή ήμασταν υπεύθυνοι τόσα χρόνια, καταθέσαμε προτάσεις, και θα συνεχίσουμε να καταθέτουμε. Έχουμε υποχρέωση να είμαστε έτοιμοι όμως για κάθε ενδεχόμενο.

Επιτρέψτε μου να σας πω ότι οι εξελίξεις είναι απρόβλεπτες. Είναι ραγδαίες. Είναι καταιγιστικές. Μπορεί να είναι καταλυτικές. Μπορεί να είναι και καθοριστικές για όλα τα επόμενα χρόνια. Εύχομαι να μην είναι έτσι. Εύχομαι όλα να πάνε καλά και τη Δευτέρα, μετά τη συνάντηση που θα υπάρχει, να ξαναβρεθούμε την Τρίτη και να είμαστε και εμείς χαρούμενοι. Να έχουμε μοιραστεί τη χαρά με τον Πρωθυπουργό. Πρέπει, όμως, να σας πω ότι στην πλάστιγγα της ιστορικής μας διαδρομής, ο απολογισμός για τη Νέα Δημοκρατία πάντα μετράται θετικός. Και γι’ αυτό ακριβώς (επειδή είναι και η πρώτη μου ομιλία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και μιλώ στους βουλευτές συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας και θυμάμαι πολλές φορές και τις ομιλίες μου ως Γραμματέας), θέλω λοιπόν να σας πω ότι (και εκφράζω όλη την Κοινοβουλευτική Ομάδα και όλα τα στελέχη μας), είμαι και είμαστε όλοι πολύ υπερήφανοι για την προσφορά στην ιστορία  για την προσφορά στον τόπο από τη Νέα Δημοκρατία.

Το ΄74 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ένωσε όλους τους Έλληνες και επανέφερε τη Δημοκρατία στη χώρα. Τη δεκαετία του ’90 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επιχείρησε τομές τότε που σήμερα όλοι αναγνωρίζουν την αναγκαιότητά τους. Φυσικά στη διάρκεια διακυβέρνησης από τον Κώστα Καραμανλή, τον Πρόεδρο της καρδιάς μας, η Νέα Δημοκρατία στάθηκε όρθια και προχώρησε όπως έπρεπε. Και βέβαια στην τελευταία διακυβέρνηση από τον Πρόεδρο μας, τον Αντώνη Σαμαρά, κράτησε όρθια την Ελλάδα σε αυτές τις δύσκολες ώρες. Και θα ήταν παράλειψή μου, μιλώντας σε εσάς, να μην αναφερθώ στο ήθος και την προσφορά των αρχηγών του κόμματος, οι οποίοι έθεσαν τη δική τους σφραγίδα διαχρονικά στην ιστορία. Του Ευάγγελου Αβέρωφ, του Γεωργίου Ράλλη, του Μιλτιάδη Έβερτ. Πιστεύω ότι είμαστε όλοι υπερήφανοι για την ιστορία του κόμματος μας. Μπορεί να έγιναν παραλείψεις, μπορεί να υπήρξαν λάθη, αλλά ο απολογισμός είναι θετικός.

Πρόεδρε κ. Σαμαρά, φίλε Αντώνη, δεν σου κρύβω ότι με ξάφνιασες προχθές. Βεβαίως αυτό το ξάφνιασμα ήταν κάτι ανθρώπινο και με συναισθήματα ανάμεικτα. Θετικά, προβληματισμού, αρνητικά.

Θέλω καταρχήν να σε ευχαριστήσω. Αισθάνομαι την ανάγκη να το κάνω δημοσίως και μάλιστα σήμερα για όλη σου την προσφορά αυτά τα δύσκολα πέντε χρόνια για τη Νέα Δημοκρατία και την Ελλάδα. Γιατί κράτησες εσύ, η σεμνή Γεωργία που πάντα είναι στο πλευρό σου, αλλά και η οικογένειά σου και οι στενοί σου συνεργάτες και φίλοι μας και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας μαζί με όλους τους συναδέλφους, κρατήσαμε την Ελλάδα όρθια, μέσα στην Ευρώπη, μέσα στην Ευρωζώνη. Και αυτό το έργο σου ανήκει αποκλειστικά. Και νομίζω ότι σε αδικεί πολλές φορές μια μερίδα του Τύπου ή μια μερίδα μικρή της κοινής γνώμης που δεν το αναγνωρίζει αυτό. Γιατί εγώ είμαι από αυτούς που γνωρίζουν από πολύ κοντά πώς έγινε αυτή η μάχη, πως δημιουργήθηκε αυτή η κυβέρνηση, πως για πρώτη φορά υπήρχε πολυκομματική κυβέρνηση, πως για πρώτη φορά υπήρξε μια μακράς διαρκείας με ορίζοντα μεγάλης θητείας δικομματική, τρικομματική στην αρχή κυβέρνηση και τις προσπάθειες τις οποίες κατέβαλλες για να υπάρχει αυτή η εθνική συμφιλίωση και η εθνική ομοψυχία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι αυτό το έργο είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο για τη Νέα Δημοκρατία, που δεν μπορεί να το αφήσει, να μην το χρησιμοποιήσει. Είναι ανεκτίμητο. Γι’ αυτό το κεφάλαιο, φίλε Αντώνη, σε ευχαριστούμε πολύ. Έχεις τη θέση σου μέσα στην καρδιά μας, στο κόμμα μας. Και σε θεωρούμε πρώτο στον αγώνα, και πάλι, για την αναστήλωση της ευρύτερης παράταξης.

Εγώ, κυρίες και κύριοι, παρότι αιφνιδιάστηκα, θέλω να σας πω, -με ξέρετε- ότι πρώτος μεταξύ ίσων θα αγωνιστώ μαζί σας. Εάν μάλιστα οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και μας οδηγήσουν με διαφορετικό τρόπο, θα αγωνιστώ μαζί σας, όπως πάντα.

Αισθάνομαι ότι πρέπει να απευθυνθούμε σε όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως πολιτικών και ιδεολογικών προτιμήσεων και ταυτότητας τους, ζητώντας του να πορευθούμε ώστε να δημιουργήσουμε μια ευρωπαϊκή πλειοψηφία  με βάση τις αρχές της αλήθειας, της αλληλεγγύης, της εμπιστοσύνης, αλλά και της πολιτικής ηθικής που πρέπει να επικρατήσει μαζί μας.

Αναλαμβάνω σήμερα την ευθύνη μέσα από την  πιστή τήρηση του καταστατικού του κόμματος μας, να οδηγήσω και το κόμμα μας στις απαραίτητες δημοκρατικές διαδικασίες για την εκλογή του νέου Προέδρου. Μετά από πολλή σκέψη και από πολλή συζήτηση θέλω να σας πω ότι μόλις ομαλοποιηθεί η πορεία της χώρας θα συζητήσουμε με πολύ άνεση το πώς θα πορευτούμε στη νέα αυτή δημοκρατική διαδικασία γιατί πιστεύω ότι αυτό δεν είναι του παρόντος. Γιατί περνάμε αυτή τη δύσκολη περίοδο και γι’ αυτό ακριβώς, με αυτές τις σκέψεις και επειδή έχουμε να διαχειριστούμε αυτή την κρίση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζητώ την έγκρισή σας στους χειρισμούς που έκανα και που θα κάνω με βάση τη στρατηγική που όλοι έχουμε χαράξει. Ζητώ την εμπιστοσύνη σας για να μπορέσουμε να πορευθούμε όπως πρέπει να πορευθούμε με τη συμμετοχή όλων σας.

Με αυτές τις σκέψεις σας ευχαριστώ πολύ. Και σας καλώ σε διαρκή επαγρύπνηση μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση της χώρας για να μπορούν οι Έλληνες πολίτες να αισθάνονται και πάλι την ασφάλεια που πρέπει και μπορεί να τους προσφέρει η Νέα Δημοκρατία.

Σας ευχαριστώ πολύ. Πρόεδρε σε ευχαριστώ πολύ.