Όπως παλιά στην Αλμωπία!

 

Του Μάκη Κωσταντινίδη

 

Τα ρουσφέτια κι εξυπηρετήσεις από τα γραφείο των βουλευτών υπάρχουν και τώρα υπήρχαν όμως και παλαιότερα. Έτσι τον Μάιο του 1929 είχαμε προκήρυξη της Χ Μεραρχίας με αριθμό 2125-9/5/29 με την οποία ζητούσε προμήθεια περί των 100 τόνων τροφή χόρτα και άχυρο για τα ζώα του τάγματος της Αριδαίας παραδοτέα είτε στον σταθμό της Σκύδρας είτε της Αριδαίας. Ο τότε Νομάρχης Πέλλας Γκαίτε Τζιοβαρόπουλος παρενεύει υπέρ ενός εμπόρου από την Σκύδρα, ενώ ο τότε Γερουσιαστής του κόμματος των φιλελευθέρων Νεόκοσμος Γρηγοριάδης υποσχέθηκε ότι θα μεσολαβήσει να πάρει την δουλειά ένας ψηφοφόρος του από χωριό της Αριδαίας. Έτσι είχαμε κόντρα μεταξύ των δύο ανδρών για το θέμα αυτό στο προαύλιο του Ναού του Αγ. Δημητρίου στην Έδεσσα. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε ποιος απ’ τους δυο επεκράτησε και ποιος τελικά τάισε τα μουλάρια του τάγματος Αριδαίας. Το ίδιο έγινε και για την τροφοδοσία των ζώων που είχε ο στρατός στην Έδεσσα, ενώ πιο μοντέρνα και πολιτισμένα η στρατιωτική μονάδα που υπήρχε στα Γιαννιτσά προκήρυξε δημοπρασία για τα 8 αυτοκίνητα που διέθετε.

Έτσι για την Ιστορία αναφέρουμε τι έγραφε η προκήρυξη της Αριδαίας.

Τάγμα Αριδαίας.

Προκήρυξη δημοπρασίας: Το Τάγμα Αριδαίας κατόπιν της υπ’ αριθμ. (τάδε) διαταγής της Χ Μεραρχίας εκτηθίσι εις δημοπρασίαν μειοδοτικόν διαγωνισμόν την προμήθεια 75.000 οκάδων χόρτου. Γίνονται δεκταί προσφορές χόρτου παραδοτέαι εις Αριδαία ή εις Σκύδρα και επί βαγονίου του στενού τοπικού Σιδηροδρόμου. Ο διαγωνισμός διενεργιθήσεται δια προφορικών προσφορών την 13 Ιουνίου ημέρα Πέμπτην και ώρα 10-12 εν Αριδαία και εις τον συνήθη τόπο. Οι όροι συμφωνιών είναι κατατεθιμένοι, εις τα γραφεία του τάγματος ένθα οι βουλόμενοι δύνανται να λαμβάνωσι γνώσιν κάθε εκάστην. Ο διαγωνισμός έσεται υπό την έγκριση του Β΄ σώματος στρατού. Εν Αριδαία 13 Μαΐου 1929. Ο διοικητής του Τάγματος Β.Τζιότζιος, αντισυνταγματάρχης.

Η επόμενη προκήρυξη αφορούσε υλικά στρατού κυρίως κάλυκες πυροβόλων και παλιά μέταλλα τα οποία εκποιούσε το Τάγμα Αριδαίας και η δημοπρασία έγινε στο σταθμό της Σκύδρας μαζί με υλικά του στρατού που έδρευε στην Έδεσσα. Μεταξύ αυτών των υλικών ήταν λαμαρίνες και γκαζοτενεκέδες, υλικά χρήσιμα για την κατασκευή παραπηγμάτων για κατοικία των χιλιάδων προσφύγων που ζούσαν υπό άθλιες συνθήκες σε όλο τον νομό, καθώς και λάστιχα αυτοκινήτων τα οποία ήταν χρήσιμα για κατασκευή παπουτσιών.