Τι θα γίνει με τα αρχαία Ελληνικά;

ΤΟΥ ΦΑΝΗ ΖΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ *

Εχω αποφοιτήσει από το ιστορικό Γυμνάσιο Αρρένων Αιγίου και μάλιστα η «σειρά μου» ήταν η δεύτερη στην οποία εφαρμόστηκε η περίφημη μεταρρύθμιση του διαχωρισμού σε Πρακτικό και Κλασσικό, που ψήφισε η κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου (του Γέρου εννοείται...) που σχεδίασε και υλοποίησε σαν γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας ο Ευάγγελος Παπανούτσος, με την στήριξη του Πρωθυπουργού.

Με λίγα λόγια, στην 3η τάξη τα παιδιά έπρεπε να διαλέξουν ποια κατεύθυνση θα ακολουθούσαν και πήγαιναν στο ανάλογο τμήμα, κάτι που γινόταν και στις εισαγωγικές για τα Πανεπιστήμια όπου θεσπίστηκε το Ακαδημαϊκό λεγόμενο σύστημα, που επέλεγες σχολή (θετική ή κλασσική) και ανάλογα με την βαθμολογία σου έμπαινες σε όποια είχες καλύτερη επίδοση. Πήγα κλασσικό εννοείται, γιατί δεν συμπαθούσα τα Μαθηματικά, την Φυσική και την Χημεία, απόδειξη και οι βαθμοί του απολυτηρίου μου: 20 έκθεση, 20 αρχαία, 20 Λατινικά 10 (η βάση) Μαθηματικά, 10 Χημεία, 10 Φυσική!...
Γιατί σας κουράζω με όλα αυτά, τέτοιες ώρες; Απλούστατα, γιατί μέσα σ’ αυτό τον ορυμαγδό των λαϊκισμών που άρχισε να εφαρμόζει ο «αριστερός» υπουργός Παιδείας Α. Μπαλτάς (αλήθεια που ήταν κρυμμένο τόσα χρόνια αυτό το «φρούτο» της περιβόητης Αλτουσεριανής σκέψης που έχει απορριφθεί εδώ και δεκαετίες σ’ όλη την Ευρώπη και θέλει να εφαρμόσει τώρα αυτός ο άνθρωπος στην Ελλάδα;...), ακούστηκε και η κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών, στα σχολεία.
Δεν θα μπω στη λογική αυτής της πρότασης, που στηρίζεται βασικά στην απαλλαγή από οτιδήποτε συνδέεται με συντηρητισμό, ελιτισμό και προγονολατρεία.
Απλά θα μιλήσω σαν ένας, μαθητής που διδάχτηκε αρχαία (και μάλιστα από μεγάλους φιλόλογους της τότε εποχής): Δεν έμαθα αρχαία Ελληνικά για να μιλάω με τους συμμαθητές μου, τα έμαθα σαν σύστημα πώς να σκέφτομαι, πώς να οργανώνω τη σκέψη και τον λόγο μου. Οσο για τα λατινικά ήταν, μεταξύ των άλλων, η πολύτιμη βάση για να μάθουμε μια σειρά άλλες γλώσσες, ανοίγοντας περισσότερα παράθυρα στον κόσμο και τον πολιτισμό. Εξάλλου, είναι μια υπέροχη περιπέτεια στις λέξεις και στις γλωσσικές συγκρίσεις, που μόνο ένα στείρο πνεύμα δεν μπορεί να κατανοήσει.
Καταλαβαίνω ότι πολλά παιδιά και πολλοί μεγάλοι (κυρίως αριστερίζοντες της τελευταίας 30ετίας) θεωρούν τα αρχαία και τα Λατινικά «νεκρές γλώσσες». Οτι κουράζουν τα υπερφορτωμένα ήδη παιδιά, ότι πρέπει να διδάσκονται μόνο σε μετάφραση και ένα σωρό άλλες δικαιολογίες... Πιθανόν η διδασκαλία των αρχαίων και των Λατινικών, ίσως και της ιστορίας, να απαιτούν μεταρρύθμιση, όπως απαιτεί και ολόκληρο το Ελληνικό σχολείο. Γιατί λοιπόν δεν εφαρμόζουν το σύστημα του μακαρίτη του Πανούτσου; Να διδάσκονται αλλά να τα μαθαίνει μόνο όποιος ακολουθεί κλασσική κατεύθυνση… Είναι δυνατόν να σπουδάζει κάποιος φιλόλογος και να μην διδαχθεί αρχαία Ελληνικά; Η μια ακόμα πιο σκληρή πρόταση: Στις πρώτες χρονιές όλων των σχολών να υπάρχει υποχρεωτικά το μάθημα των αρχαίων Ελληνικών και μετά, ο καθένας να τραβάει τον δρόμο του… Οπως στην Ιατρική μέχρι την ειδικότητα όλοι οι φοιτητές μαθαίνουν γενική ιατρική. Μετά πας για χειρούργος, καρδιολόγος κ.λ.π...
Η Ελληνική παιδεία έχει αποτύχει οικτρά γιατί έχει δημιουργήσει παράλογους πολίτες, πολίτες που δεν έχουν μάθει να σκέφτονται και να χειρίζονται την μητρική τους γλώσσα. Και είναι γελοίο που η αριστερά δεν παρεμβαίνει να σταματήσει αυτόν τον παραλογισμό. Πριν από το 1974 υποστήριζε την μάθηση και τον πολιτισμό, σήμερα τι υποστηρίζει; Τον αναλφαβητισμό και τις υπεραπλουστευμένες ιδέες του λούμπεν προλεταριάτου; Αν τα αρχαία Ελληνικά φύγουν από τα προγράμματα, τότε τα σχολεία δεν θα δημιουργούν πολίτες σκεφτόμενους, αλλά μέλη ενός όχλου, μιας μάζας εύκολα χειραγωγούμενης που θα άγεται και θα φέρεται μεταξύ εθνικιστών και μια δήθεν διεθνιστικής αριστεράς. Και δυστυχώς θα έχουν και οι δύο άδικο...
Η διαδικασία των αρχαίων ελληνικών και των λατινικών μπορεί να γίνει ελκυστική όπως ελκυστικά είναι, από την φύση τους, τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά. Στο σχολείο χρειάζονται βασικά μαθήματα, όχι «δευτερεύοντα» που προσφέρουν απλές γνώσεις χωρίς σύστημα συλλογισμού: κυρίως, χρειάζονται τα μαθήματα εκείνα που συμβάλλουν στην δημιουργία ελλόγων όντων. Προς το παρόν, το ελληνικό σχολείο, παρά τις προσπάθειες ορισμένων διδασκόντων, τείνει στη δημιουργία αντιγράφων είτε ενός γελοίου πατρογονόπληκτου κατεστημένου (με επικίνδυνη ροπή προς δήθεν ελληνοπρεπείς συμμορίες), είτε ενός αριστερού κατεστημένου που απαξιώνει τη λεγόμενη «αστική γνώση» παραβλέποντας ολόκληρη την επιστήμη της εκπαίδευσης...

* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι τ. πρόεδρος της Ε.Ι.Ε.Τ. και εκτελεστικός πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ε.Ε.Δ.)zourop@otenet.gr