Βαγγέλης
Τρυψιάνης
Έρωτας
Ο έρωτας είναι μια θεϊκή παρόρμηση. Μια μυστικιστική διαδικασία ένωσης
σώματος και ψυχής. Μια διαρκής πορεία ανάβασης προς το αιώνιο που μόνο το φιλί
της προδοσίας μπορεί να ανακόψει.
Ρέμπραντ. Σαμψών και Δαλιδά
Κρασί της Αφροδίτης
Μια θεϊκή πνοή,
Το αόρατο χέρι της Παρθένου,
Σπρώχνει τους φύλακες της ψυχής
Να κοινωνήσουν το άγιο κρασί
Της Αφροδίτης,
Μετουσιώνοντας την πεθυμιά
Σε σάρκα.
Όνειρο, ζωντανό,
Που λαχταράς να μην τελειώσει.
Απαγορευμένος καρπός
Τα σημάδια του απαγορευμένου καρπού,
Πάνω στο γυμνό κορμί,
Φέρνουν στη μνήμη τη στιγμή
Που -μόνο- ο ιδρώτας το χώριζε από την αιώνια ζωή.
Τότε που οι μικρές σπασμωδικές κινήσεις του
Μετατόπιζαν το εδώ και το τώρα
Κάπου απροσδιόριστα.
Στο παντού και το πάντα.
Γιατί αυτοί που ενώθηκαν,
Αληθινά,
Είναι καταδικασμένοι,
Όπου και αν βρίσκονται,
Πάντα να θυμούνται.
Προδοσία
Το πιο τρυφερό άγγιγμα
Στο πρόσφερε το χέρι
Που, μια νύχτα, σε πρόδωσε.
Θυμάσαι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου