Τ’ ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ

Χρόνια τώρα τα πανταχώθεν αρχαιολογικά ανά τον νομό πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όταν περισσεύει καμία δραχμή από αλλού ρίχνουν και καμιά γκασμαδιά και φτυαριά και κατά εδώ, κι ελπίζουμε πως τώρα με δική μας αρχαιολογική εφορεία κάτι καλύτερο να δούμε. Προς το παρών πάντως όλα τα καλύτερα και τα νεώτερα τα βλέπουμε σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη. Έτσι απαξιώθηκε τελείως ο αρχαιολογικός χώρος της Έδεσσας χάθηκε το μουσείο όχι ελλείψει χρημάτων αλλά για πολιτικούς και …αντεθνικούς λόγους και το κακό συνεχίζεται. 

Σκαμμένες τρύπες πανταχώθεν του νομού που ποτέ δεν προβλήθηκαν και δεν θα μάθουμε τι βρέθηκε και που πήγε κι ένα μουσείο στην Πέλλα που εκεί που το έκαναν αγριεύεσαι να πας και η επισκεψιμότητά του είναι δύσκολη και ελάχιστη. Η αρχαία και πρώτη πρωτεύουσα του κράτους των Μακεδόνων από την Έδεσσα μετακόμισε στην Βεργίνα, τα όσα βγάζει το χώμα στοιβάζονται στο τζαμί της Έδεσσας και σήμερα με την παραφροσύνη της Αμφίπολης η Έδεσσα μένει με το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου που οι εισερχόμενοι στην πόλη βλέπουν τον κόλο και τα κάκαλα του Βουκεφάλα κι ο Μέγας στρατηλάτης αντί για σπαθί κρατάει πολύφωτο και πως δεν τον έβαλαν να κρατάει φτερά και πούπουλα πάλι καλά.

Έτσι σκαλίζοντας και ψάχνοντας στα παλιά μου τα τεφτέρια βρήκα σημειώσεις προ τεσσάρων πέντε ετών όπου έγινε στην Έδεσσα ένα διήμερο αρχαιολογικό και ιστορικό συνέδριο από τους αρμόδιους στα περί αρχαιολογικών όπου περί τους 30 ειδικούς είπαν πολλά και διάφορα ήλθον είδον έφαγαν ήπιαν του σκασμού και απείλθων. Όταν μπήκα στο συνέδριο μιλούσε κάποιος Σκιαδαρέσης με θέματα τα Οθωμανικά μνημεία των Γιαννιτσών. Είπε πολλά και διάφορα κι ενδιαφέροντα ο άνθρωπος αλλά τελικά σήμερα βλέπετε πως τίποτα δεν έχει γίνει και η ανακαίνιση του τζαμί Εβρενός δεν έφερε κανένα κέρδος στην πόλη. Ακόμη ένεκα του ότι μωραίνεται ο κύριος ον βούλεται απωλέση ακούσαμε και κάποιον να μιλάει με το άκρως ενδιαφέρον θέμα υπό τον τίτλο. «Προϊστορική διατροφή στην Άψαλο και το Μάνδαλο και πέσαν τα μάνταλα βαριά που λέει και το λαϊκό άσμα και χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι για το τι έτρωγαν οι Αψαλιώτες και οι Μανδαλιώτες λες και αυτό ήταν το πρόβλημά μας κι ο καημός μας. Μια ώρα μιλούσε κάποιος άλλος για ανασκαφή στην θέση Ψηλή Βρύση της Έδεσσας όπου τελικά το μόνο που έγινε λόγω ανασκαφής ήταν να καθυστερήσει ένα χρόνο η διάνοιξη του δρόμου και τα όσα ενεφανίσθηκαν εξαφανίστηκαν.

Μιλήσανε όμως και για το μουσείο της Έδεσσας το οποίο δεν έγινε ποτέ κι ούτε θα γίνει. Μίλησαν και για το Βαρόσι χωρίς ντροπή και περπάτησαν μέσα στα παλιόσπιτα και τα γκρέμια κι έβγαλαν επιφωνήματα θαυμασμού και δέους ωω και αα και το Βαρόσι σήμερα είναι στο μαύρο του το χάλι. Άλλος μας είπε για τα σπήλαια του νομού και το μοναδικό που έχουμε στο Λουτράκι είναι μη επισκέψιμο διότι έσπασαν τα κάγκελα και χάλασαν οι σκάλες και όλα που είπαν και που θα γινόταν και δεν έγινα σίγουρη χρηματοδότηση από το Γ΄ΚΠΣ όπως από το Γ΄ΚΠΣ θα γινόταν και ο δρόμος που δεν έγινε και δεν θα γίνει καθώς και πολλά πολλά άλλα. Κι αντί για καλό μας έκαναν και κακό διότι μας μίλησαν και για τα αρχαία που βρέθηκαν στην αυλή του 1^ου Δημοτικού σχολείου όπου κτιζόταν δύο αίθουσες του σχολείου. Η αρχαιολογική υπηρεσία για ένα ξεροντούβαρο σταμάτησε τις εργασίες και για μήνες ο εργολάβος πλήρωνε τα σκαψίματα και στο τέλος και αρχαία δεν είδαμε αλλά δεν είδαμε και αίθουσες για το σχολείο που και σήμερα παραμένουν μισοκτισμένες κι έχασε το σχολείο την μισή αυλή του.

Κι έτσι κάθε φτιαριά χώμα που βγαίνει στην Αμφίπολη και την Βεργίνα είναι χώμα που πέφτει στον τάφο του Ν.Πέλλας που απαξιώνεται συνεχώς και κάποτε να δείτε ότι θα έρθει εποχή που θα λένε εγγυκλοπέδιες ότι η Πέλλα έβγαλε την Θοδώρα την Τζάκρη και θα ξεχαστεί κι ο Μ.Αλέξανδρος απ’ την Αρχαία Πέλλα.

Μ.Κ.