Οι βροχοπτώσεις εγκυμονούν κινδύνους για τους οπωρώνες ροδακινιάς

Για τον κορεσμό του εδάφους και τους κινδύνους που εγκυμονούν στους οπωρώνες ροδακινιάς αναφέρεται σε άρθρο του στον ΑγροΤύπο ο γεωπόνος δενδροκομίας από τη Βέροια, κ. Βασίλης Κουκουργιάννης.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει η περίσσεια νερού αντικαθιστά όλο τον αέρα στους πόρους τους εδάφους, ως εκ τούτου γίνεται περιοριστικός παράγοντας στην διαδικασία της αναπνοής των ριζών. Επιπλέον ο γεωπόνος συμβουλεύει για τους τρόπους αντιμετώπισης της υπερβολικής υγρασίας την περίοδο αυτή ενώ τονίζει ότι την τρέχουσα χρονιά την περίοδο αυτή (αρχές Μαρτίου), «η ροδακινιά είναι στα στάδια φούσκωμα ματιών, ροζ μπουμπούκι, ή στην έναρξη της ανθοφορίας - βλάστησης ανάλογα με την περιοχή και την ποικιλία».

Δείτε εδώ ολόκληρο το άρθρο του κ. Κουκουργιάννη στον ΑγροΤύπο:

Οι βροχοπτώσεις που σημειώθηκαν από 5-8 Μαρτίου εγκυμονούν κινδύνους σε οπωρώνες ροδακινιάς κυρίως της πεδινής ζώνης με εδάφη μη διαπερατά, χωρίς σύστημα αποστράγγισης, όπου τα βρόχινα νερά λιμνάζουν στην επιφάνεια του εδάφους, συχνά κατά θέσεις, με συνέπεια να έχουμε κορεσμό του εδάφους από την υγρασία και έλλειψη οξυγόνου στο ριζικό σύστημα.
Η περίσσεια νερού αντικαθιστά όλο τον αέρα στους πόρους τους εδάφους, ως εκ τούτου γίνεται περιοριστικός παράγοντας στην διαδικασία της αναπνοής των ριζών.
Η ροδακινιά είναι πολύ ευαίσθητη στην υπερβολική υγρασία (κορεσμός του εδάφους), ειδικά το υποκείμενο GF677. Η έλλειψη οξυγόνου αναστέλλει την λειτουργία του ριζικού συστήματος με αποτέλεσμα την πρόκληση ασφυξίας των ριζών, με δυσμενείς συνέπειες στη παραγωγή και στα δένδρα (ξήρανση).
Η ροδακινιά κατά την περίοδο του ληθάργου αντέχει στην έλλειψη οξυγόνου στο έδαφος μέχρι 30 μέρες, όμως οι απαιτήσεις με την έναρξη της βλαστικής δραστηριότητας αυξάνονται βαθμηδόν. Το καλοκαίρι η ροδακινιά σε κορεσμένο έδαφος από υγρασία αντέχει μόνο 3 μέρες.
Την τρέχουσα χρονιά την περίοδο αυτή (αρχές Μαρτίου), όπως είναι γνωστό, η ροδακινιά είναι στα στάδια φούσκωμα ματιών, ροζ μπουμπούκι, ή στην έναρξη της ανθοφορίας – βλάστησης ανάλογα με την περιοχή και την ποικιλία.
Το στάδιο έναρξης της ανθοφορίας – βλάστησης είναι πολύ ευαίσθητο στην έλλειψη οξυγόνου στο έδαφος. Τα όρια ανοχής ή αντοχής κατά την τρέχουσα περίοδο είναι συνάρτησης των καιρικών συνθηκών που θα έχουμε τις επόμενες μέρες (βροχές – θερμοκρασίες).
Ο τρόπος αντιμετώπισης της υπερβολικής υγρασίας την περίοδο αυτή είναι η απομάκρυνση των νερών από την επιφάνεια του εδάφους με οποιοδήποτε πρόσφορο τρόπο, σε παρακείμενο αυλάκι στράγγισης ή τάφρο. Η εφαρμογή ρίπερ ανάμεσα στις γραμμές φύτευσης, όπου είναι δυνατή μπορεί να έχει αποτελέσματα. Απλά υπενθυμίζω ότι την δεκαετία του '70 στην περιοχή της Αλεξάνδρειας είχαμε ξηράνσεις οπωρώνων ροδακινιάς, εξαιτίας υπερβολικής εδαφικής υγρασίας την άνοιξη. Μοναδική λύση για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στο μέλλον είναι να κάνουμε σαμάρια στις γραμμές φύτευσης πριν ή μετά απ' αυτήν όπου υπάρχει πρόβλημα μη καλής στράγγισης. Σήμερα η πρακτική αυτή εφαρμόζεται από λίγους παραγωγούς, στο μέλλον θα πρέπει να γενικευθεί όπου χρειάζεται.
Η κλιματική αλλαγή είναι πια στα βιώματά μας, η προσαρμογή σ' αυτήν είναι βασικός όρος για την προστασία των φυτών και την βιώσιμη ανάπτυξη.
Βασίλης Κουκουργιάννης