ΟΛΑ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΔΥΣΚΟΛΑ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΑ

Είτε ένας και να καίει, είτε δέκα και να κλαίει, ένα και το αυτό θα είναι και τα προβλήματα θα παραμείνουν

Φωτιές ανάβουνε στους επάνω δρόμους λέει το λαϊκό άσμα κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ και φωτιές ανάβει σ’ όλη τη χώρα και στο νομό η απόφαση ή έστω η φήμη ή η πρόθεση της κυβέρνησης για επανεξέταση του σχεδίου Καλλικράτης κι αύξηση των δήμων και εν προκειμένω είναι αρχηγός ο ΣΥΡΙΖΑ που εκ του μηδενός και μέσα στα τόσα προβλήματα θέλει να φορτωθεί στα καλά καθούμενα ακόμη ένα.

Κι ενώ θα μπορούσαμε να πούμε όλα καλά κι όλα ωραία κατά τη ρήση του άλλου άσματος ξανά μανά απ’ την αρχή και οι εμπνευστές του σχεδίου θα βρουν τον μπελά τους όπως και υπέρμαχοι δικοί μας βουλευτές και ίσως άπαντες θα πρέπει να το ξανασκεφτούν το όλο θέμα. Έντεκα δήμους είχε ο Νομός με τον Καποδίστρια, ζωή νάχουνε που δεν είχαν διότι ήρθε ο Καλλικράτης για να τους κάνει τρεις και τελικά τους έκανε τέσσερις με θυμωμένη κι εν τω δικαίω κι αδικημένη την Κρύα Βρύση. Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι ο αριθμός των Δήμων που είτε ένδεκα είτε τρεις είτε χίλιοι δεκατρείς πάλι τα ίδια προβλήματα θα είχαν. Το πρόβλημα ήταν και είναι ακόμη περισσότερο σήμερα και θα μεγαλώσει στη συνέχεια η έλλειψη χρημάτων και όπου φτώχεια και γκρίνια. Είναι η έλλειψη καλής διαχείρισης σε κάθε δήμο και η έλλειψη συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των δήμων του νομού. Και είναι αστείες οι δικαιολογίες κάποιων υποστηρικτών των πολλών δήμων και ουκ εν τω πολλώ το ευ.

Ήδη άρχισαν τα όργανα και προσφάτως κάποιος πρώην αυτοδιοικητικός από τον Δήμο Εξαπλατάνου που έχασε θέση και μισθό έλεγε πως είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί ο κάτοικος π.χ. του Αρχαγγέλου που είναι αναγκασμένος να κάνει τόσα χιλιόμετρα μέχρι την Αριδαία. Κοντά στο νου κι η γνώση όμως αφού εάν χρειαστεί να πάει Εξαπλάτανο που θα είναι ίσως και πάλι έδρα δήμου τι είναι να κάνει άλλα 5-6 χιλιόμετρα για να πάει στην Αριδαία που ούτως ή άλλως αν πάει μέχρι τον Εξαπλάτανο θα πάει και στην Αριδαία για κάποιες άλλες υποθέσεις. Τι θα κερδίσει ο κάτοικος της Βεγορίτιδας αν ξαναγίνει δήμος, ένας δήμος με 3-4 χιλιάδες κατοίκους και ουσιαστικά 3-4 χωριά διότι δεν νοούνται χωριά η Κεδρώνα ή το Άνω Γραμματικό και που απεδείχθη πως ο πρώην δήμος ήταν ανίκανος να διαχειριστεί τουριστικά και δημοσιονομικά όλη εκείνη την τεράστια περιοχή. Ευχόμαστε να πρυτανεύσει η λογική και τελικά εάν γίνει κάτι να είναι μόνο ένας δήμος στην Κρύα Βρύση αλλά κι εκεί θα γίνει ο σκοτωμός με τον πρώην δήμο Μ. Αλεξάνδρου θα ξαναζητήσει την παλιά του αίγλη. Τι θέση θα πάρουν οι βουλευτές και ποιος είναι αυτός που θα τολμήσει να πει όχι σε κάποια περιοχή που θα ξαναζητήσει έδρα Δήμου. Και λογικό είναι ακόμη ένας δήμος για τους γνωστούς ιστορικούς λόγους να ξαναδημιουργηθεί στην Π. Πέλλα αλλά μόνο στα διοικητικά όρια της παλιάς κοινότητας κι αυτό τιμής ένεκεν.

Πριν τραβήξουν λοιπόν την περόνη της χειροβομβίδας κι ανάψουν το φιτίλι της βόμβας καλά θα είναι να επανεξεταστεί το όλο θέμα και να γίνουν κάποιες βελτιώσεις και κάποιες μικρές αλλαγές, και μόνο αυτό. Ας ασχοληθούν κυβέρνηση και βουλευτές με το θέμα της χρηματοδότησης σε μία εποχή κάποιοι προτείνουν ολικό κόψιμο της χρηματοδότησης από το κράτος κι εμείς μιλάμε για επιπλέον δήμους. Κι αν επικρατήσει αυτό της ολικής χρηματοδότησης κάποιοι δήμοι μεγάλοι σίγουρα θα έχουν έσοδα από διάφορες πηγές ακόμη και ολόκληρου του ΦΠΑ τον φόρο επιχειρήσεων και εργαζομένων αλλά τι θα πάρει και από πού ένας δήμος π.χ. Μενηίδος ή Κύρρου. Ήδη κάποιοι πρώην λάτρεις και οπαδοί ξαναχαμογελούν και ξεσκονίζουν και γραβάτες ελπίζοντας και πάλι σε μία από τα ίδια που εν πολλοίς είχε ατασθαλίες σκοτεινά σημεία και είναι χαρακτηριστικό πως τα 4 τελευταία χρόνια τρέχουν στα δικαστήρια με αλληλομηνύσεις πρώην και νυν δημαρχαίοι και γενικώς αυτοδιοικητικοί. Είναι χαρακτηριστικό μιας περίπτωσης στο Δήμο Εορδαίας όπου υπήρχε ο Δήμος Βερμίου με 2-3 χιλιάδες κατοίκους και τέσσερα χωριά. Πέραν των όσων ελλειμμάτων υπήρξαν έχτισαν κι ένα δημαρχείο μέσα στα βουνά για να είναι λέει προσβάσιμο σε όλους τους δημότες. Σήμερα το τεράστιο αυτό κτίριο είναι άδειο και ρημάζει. Το ίδιο έγινε και στο νομό μας βέβαια.

Κατασκευάστηκαν τεράστια κτήρια που σήμερα ρημάζουν και πανελληνίως τέτοια είναι περισσότερα από 800 και ξοδεύτηκαν πακτωλοί εκατομμυρίων. Αναφερθήκαμε προηγουμένως και σε συνεργασίες όμορων δήμων που για λόγους οικονομίας θα έπρεπε να είχαν κοινές υπηρεσίες, μηχανήματα και προσωπικό. Το όλο σχέδιο έγινε πλην όμως δεν λειτούργησε ποτέ κι έτσι ένας δήμος έψαχνε φορτωτή για να μην πνιγεί το χωριό κι ο διπλανός είχε φορτωτή που καθότανε κι ο δήμαρχος απλά έκανε μπανιστήρι στο πως παθαίνει ζημία ο διπλανός δήμος, κι όποιος θέλει λεπτομέρειες εδώ είμαστε να το συζητήσουμε. Ότι και να γίνει μία από τα ίδια θα είναι κι αν τελικά γίνει, απλά θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και όσο για την κυβέρνηση και τους υπέρμαχους του σχεδίου «Λαγός την φτέρην έσειε κακόν της κεφαλής του λέει η παροιμία. Ας μας πει κάποιος τι κέρδισε π.χ. ο δήμος Σκύδρας που φορτώθηκε τον δήμο Μενηίδας ή τι έχασε η Μενηίδα που δεν είναι σήμερα Δήμος. Ένα και το αυτό είναι και το κέρδος από τις συνενώσεις υποτίθεται ότι θα ήταν η μείωση των εξόδων που κι αυτό δεν έγινε τελικά ούτε με τους πολλούς ούτε με τους λιγότερους δήμους.

Έτσι βλέπουμε πως τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα και το μόνο που θα γίνει αν προχωρήσει το νέο σχέδιο θα είναι φαγωμάρες και ξεσηκωμοί, σε μία εποχή που χρειαζόμαστε ομόνοια και ομοψυχία, διότι ποσώς τον ενδιαφέρει τελικά τον πεινασμένο και τον άνεργο εάν ο δήμος είναι δίπλα του ή κάποια χιλιόμετρα παραπέρα.

Κι φωτιά που άναψε εκ του μηδενός και στα καλά καθούμενα θα επεκταθεί διότι κάποιοι ετοιμάζονται να ζητήσουν επιπλέον δήμους που αγγίζουν τα όρια των παλιών κοινοτήτων αφού ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται και ξαναθυμήθηκαν την παλιά εποχή του διαίρει και βασίλευε. Έτσι ίσως ακούγεται εξωπραγματικό κι εύχομαι να μην αληθεύει αλλά κάποιοι οραματίζονται δήμο μέσα στον ήδη Δήμο Έδεσσας και κάποιοι νέο δήμο με Άψαλο, Πολυκάρπη, Ξιφιανή και Νέα Ζωή. Γι’αυτό σας λέω ή μάλλον τους λέω να σοβαρευτούμε διότι θα βρεθούνε προ εκπλήξεων και καταστάσεων που δεν μπορεί να φανταστεί η πλέον νοσηρή φαντασία.

Μ.Κ.