Πρωταγωνίστησε στο Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη και καθιερώθηκε
Ο Άλκης Γιαννακάς μαζί με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, το Νίκο Κούρκουλο και άλλους υπήρξε από τους ωραιότερους ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου.Δεν έπαιξε σε πολλές ταινίες, ωστόσο υπήρξε σύμβολο ερωτισμού.
Όταν μιλούν για εκείνον όσοι τον θυμούνται, δεν χρειάζεται να πουν πολλά. Το 1965 πρωταγωνίστησε στο «Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη» και από τότε καθιερώθηκε. Η τελευταία του ταινία ήταν το 1987 και από τότε εξαφανίστηκε από τα Μέσα και έπαψε να δίνει συνεντεύξεις.
Σήμερα, ο Άλκης Γιαννακάς, όπως περιγράφουν άνθρωποι που τον ξέρουν πολύ καλά, έχει ξεπεράσει τα 70 και ζει κοντά στην πλατεία Αμερικής. Το σταθερό του τηλέφωνο το σηκώνει εκείνος αλλά δε θέλει να μιλήσει για τη ζωή του σήμερα. Αυτή την ξέρουν οι φίλοι του, οι άνθρωποι που επισκέπτεται όποτε μπορεί στο «Σπίτι του Ηθοποιού», που βρίσκεται λίγα μέτρα παρακάτω.
Προτιμά, όπως λένε, οι κοντινοί του ο κόσμος να τον θυμάται μέσα από τα ασπρόμαυρα καρέ.
Στο «Σπίτι του Ηθοποιού» συναντά καλούς του φίλους, όποτε πηγαίνει.
Πολλοί λένε ότι ο λόγος που ο Άλκης Γιαννακάς δε μιλά είναι γιατί θέλει να τον θυμούνται όπως ήταν νέος. Τότε που υπήρξε σύμβολο. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι δε συμφιλιώθηκε ποτέ με την ιδέα ότι μεγαλώνει. Την αλήθεια μόνο εκείνος την ξέρει.
Για τη ζωή του δεν μιλά ποτέ και σε κανέναν. Ελάχιστοι ξέρουν μόνο τους λόγους της απομάκρυνσής του, λένε. «Κρατάει πολύ καλά κρυμμένη την προσωπική του ζωή», αναφέρει στο newsbeast.gr άνθρωπος που τον γνωρίζει από τότε που μεσουρανούσε.
Πάντως, αυτό που τον χαρακτήριζε πάντοτε είναι η σεμνότητά του. Ήταν άνθρωπος μόνος, χαμηλών τόνων, αλλά περιζήτητος στις γυναίκες.
Κάποια βράδια του, όποτε μπορεί, τα περνά σε ταβερνάκια της περιοχής. Κάποιοι τον αναγνωρίζουν και κάποιοι άλλοι όχι. Εκείνος όμως μιλά σε ελάχιστους και χαιρετά συγκαταβατικά όταν τον αναγνωρίζουν στο δρόμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου