Όπως
είναι γνωστό, το ρήμα ενθαρρύνω σημαίνει εμφυσώ θάρρος σε κάποιον, εμψυχώνω. Η
ενθάρρυνση είναι πολύ σημαντική και απαραίτητη στη διαπαιδαγώγηση των
παιδιών.Είναι αυτή που αναπτύσσει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση. Αν
λείπει η ενθάρρυνση, είναι βέβαιο ότι η συμπεριφορά του παιδιού θα είναι
άσχημη. Όταν ενθαρρύνουμε το παιδί, αυτό μαθαίνει να εμπιστεύεται τον εαυτό
του, αλλά και τους άλλους γύρω του.
Τι πρέπει
να κάνουμε; Να εγκρίνουμε την προσπάθεια και όχι το αποτέλεσμα. Σημασία έχει η
βελτίωση του παιδιού σε ό,τι κι αν κάνει και όχι η τελειότητα. Να τονίζουμε ότι
το κάθε λάθος του, δε σημαίνει αυτόματα αποτυχία. Η ψυχολογική στήριξη είναι
απαραίτητη, όταν το αποτέλεσμα δεν είναι αρκετά καλό. Πρέπει να δείχνουμε την
εμπιστοσύνη μας με απόλυτη ειλικρίνεια, επισημαίνοντας πόσο χρήσιμο είναι το παιδί και πόσο ανάγκη
έχουμε τη βοήθειά του. Ακόμη, οφείλουμε να εξηγήσουμε στο παιδί τη
διαφορετικότητά του σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά. Δεν αποθαρρύνουμε ποτέ το
παιδί κι αυτό, γιατί η αποθάρρυνση κάνει το παιδί δειλό, το οδηγεί στο φόβο.
Φυσικά, δεν πρέπει να συγχέουμε την ενθάρρυνση με τον έπαινο. «Η ενθάρρυνση
απευθύνεται στην πράξη, ενώ ο έπαινος στην προσωπικότητα του παιδιού». Δεν
είναι ορθό να αντιμετωπίζουμε το παιδί σαν κάτι ξεχωριστό, επειδή γίνεται
υπερβολικά φιλόδοξο κι αν κάποια στιγμή δεν τα καταφέρει στη ζωή του, υπάρχει ο κίνδυνος να παραιτηθεί εντελώς από κάθε προσπάθεια.
Για τον παραπάνω λόγο λοιπόν, πρέπει να το εντάσσουμε στην ομάδα.
Ο
άνθρωπος, που έχει μεγαλώσει σ ‘ένα οικογενειακό περιβάλλον όπου τον ενθάρρυναν
συνεχώς, νιώθει ότι πραγματικά μπορεί να καταφέρει τα πάντα στη ζωή του. Την
ενθάρρυνση την έχουμε όλοι μας ανάγκη, σε όποια ηλικία κι αν βρισκόμαστε, γι
‘αυτό πρέπει να ενθαρρύνουμε συνεχώς τους γύρω μας για να αντιμετωπίζεται η
κάθε δυσκολία ευκολότερα.
Λένα Ανθάκη, Φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου