Γράφει ο Λύσανδρος Αμιτζόγλου

Η ταλαιπωρία των πολιτών στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας !

     Μπορεί η Ελλάδα να έχει περάσει σε μία άλλη εποχή τα τελευταία τρία χρόνια, της οικονομικής εξαθλίωσης αλλά και της, δήθεν, αναδιάρθρωσης του δημόσιου τομέα, του κράτους, ακόμα και του δημόσιου συστήματος υγείας, όπως ευαγγελίζονται οι πολιτικοί μας, όμως η πραγματικότητα παραμένει δυστυχώς η ίδια, με τις αρρωστημένες νοοτροπίες που ουσιαστικά δεν έχουν αλλάξει και δεν πιστεύουμε ότι θ΄ αλλάξουν !

    Αυτές είναι κάποιες από τις σκέψεις μου, αποτελέσματα μιας προσωπικής μου εμπειρίας στο σύστημα υγείας. Την Τετάρτη 17 Απριλίου θέλοντας να διεκπεραιώσω κάποια δικαιολογητικά του οφθαλμολογικού τμήματος του Νοσοκομείου Γιαννιτσών έπρεπε να μεταβώ στην Έδεσσα και στην εκεί Περιφερειακή Διεύθυνση του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.  για την κατάθεσή τους. 

   Προσερχόμενος στον οργανισμό για την κατάθεση των δικαιολογητικών, μου είπε η αρμόδια υπάλληλος ότι η Ιατρική Βεβαίωση – Γνωμάτευση πρέπει να υπογραφή από τον Ελεγκτή – Ιατρό του Ι.Κ.Α. κάτι που θα μπορούσα να το κάνω και στο κατάστημα του Ι.Κ.Α. της Έδεσσας. Πηγαίνοντας λοιπόν στο κατάστημα του Ι.Κ.Α. στις 1:30 το μεσημέρι, μου είπαν υπάλληλοι των πληροφοριών της υπηρεσίας, ότι ο αρμόδιος Ελεγκτής – Ιατρός είχε φύγει στις 1 η ώρα και ο αντικαταστάτης του θα ερχόταν στις 2:30 !

    Αναρωτήθηκα λοιπόν και τους ρώτησα πως είναι δυνατόν να μένει το Ι.Κ.Α μιάμιση ολόκληρη ώρα χωρίς ελεγκτή γιατρό, με συνέπεια να μην εξυπηρετούνται το διάστημα αυτό οι πολίτες, απαντώντας μου ότι : ΄΄έχετε δίκαιο, τα παράπονα να τα κάνετε στην Διεύθυνση της υπηρεσίας΄΄ . Από την άλλη σκέφτηκα ότι και στις 2:30 η ώρα να πήγαινα για μία υπογραφή, η άλλη υπηρεσία, του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. στην οποία έπρεπε να καταθέσω τα δικαιολογητικά, δεν θα μπορούσε να με εξυπηρέτηση λόγο παρέλευσης της ώρας εξυπηρέτησης του κοινού.   

      Αποτέλεσμα ήταν να αποχωρήσω άπρακτος για την Κρύα Βρύση, τόπο κατοικίας μου, και να μεταβώ εκ νέου άλλη ημέρα στην Έδεσσα, με ότι αυτό συνεπάγεται (χάσιμο χρόνου από την εργασία μου, κόστος μετακίνησης κ.α.)  ώστε να καταθέσω τα δικαιολογητικά . Αναρωτήθηκα λοιπόν εάν αυτό συνέβαινε, που πολύ πιθανών να συμβαίνει καθημερινά, σε κάποιους ηλικιωμένους ή άλλες ευπαθείς ομάδες συμπολιτών μας, που δεν έχουν την δυνατότητα της μετακίνησης και της ταλαιπωρίας, πως θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν ! Αυτή λοιπόν είναι η προσφερόμενη ποιότητα υπηρεσιών του κράτους στους πολίτες του ; Αυτά όμως είναι σίγουρα τ΄ αποτελέσματα της συρρίκνωσης των υπηρεσιών σε όλη την χώρα, και της αρρωστημένης νοοτροπίας ορισμένων υπηρεσιών του Ελληνικού δημοσίου και ειδικότερα στην υγεία, που συνεχίζουν τον παλιό τριτοκοσμικό τρόπο εξυπηρέτησης των πολιτών !

Λύσανδρος Γ. Αμιτζόγλου

Δημοσιογράφος – Εκδότης

Κρύα Βρύση