ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΣΕΕ κ. ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΡΚΙΔΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ ΣΤΗ ΓΣΕΕ

Μετά τη συνάντηση των κοινωνικών εταίρων, ο Πρόεδρος της ΕΣΕΕ κ. Βασίλης Κορκίδης δήλωσε:

«Το ελληνικό εμπόριο ποτέ δεν αποδέχθηκε τη λογική, ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ύφεση, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, για να αποκατασταθεί η απώλεια της ανταγωνιστικότητας.

Η ΕΣΕΕ από την πρώτη στιγμή υποστήριξε στον κοινωνικό διάλογο ότι ο ρυθμός ανάπτυξης είναι αυτός που μετράει στην ανταγωνιστικότητα και όχι τόσο το εργασιακό κόστος ενός συμβατικού μισθού.

Γνωρίζουμε όλοι ότι η μία και μόνη ΕΓΣΣΕ αποκαθηλώθηκε, αφού ο κατώτατος μισθός έπαψε να είναι «μόνιμος» και θα καθορίζεται κάθε Δεκέμβριο από το Υπουργείο Εργασίας μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους.

Οι κοινωνικοί εταίροι υιοθετήσαμε σήμερα καλή τη πίστει στο τραπέζι του διαλόγου μια νέα στρατηγική συναίνεσης, υπό τις νέες συνθήκες.  Είμαστε όμως ακόμα εδώ, γνωρίζουμε πώς να μιλάμε και να διαπραγματευόμαστε, αξιολογούμε το κλίμα, επιλέγουμε τις καλύτερες λύσεις για την αγορά και την κοινωνία και οφείλουμε να συμφωνήσουμε να απευθυνθούμε στην Κυβέρνηση, ζητώντας να επιστρέψει σε εμάς, μέσω του νέου διαβουλευτικού ρόλου μας, την αρμοδιότητα  καθορισμού των κατώτατων αμοιβών στη χώρα. 

Στην κατεύθυνση αυτή, υποστηρίζουμε ότι πρέπει άμεσα, όλοι οι κοινωνικοί εταίροι, να συναντηθούμε με τον Πρωθυπουργό της χώρας.  Πρέπει να πείσουμε ότι μπορούμε αυτή την φορά να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να ζητήσουμε την δέσμευση της Κυβέρνησης ότι θα υποστηρίξει τα συμφωνηθέντα από εμάς, αλλιώς το αποτέλεσμα του κοινωνικού διαλόγου χάνει την αξία του.

Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι μια ισχυρή συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, που έμπρακτα θα αναγνωρίζει ότι η μείωση των μισθών δεν οδηγεί στην ανταγωνιστικότητα, έχει πάντα ιδιαίτερη βαρύτητα, κοινωνική νομιμοποίηση και μεγαλύτερη αποδοχή, ακόμα και από τους δανειστές μας.

Για το ελληνικό εμπόριο, οι μισθοί ισοδυναμούν με τζίρο, δεν είναι επομένως το πρόβλημα αλλά αντίθετα ένα αξιοπρεπές επίπεδο και η έγκαιρη καταβολή του μισθού σε κάθε μισθωτό, είναι η λύση στο πρόβλημα της αγοράς. Το μισθολογικό κόστος δεν είναι η αιτία για τα λουκέτα και την ανεργία. Αντιθέτως, η αλόγιστη μείωση των μισθών που οδηγεί στην κατάρρευση της κατανάλωσης είναι η αιτία για τα λουκέτα και την ανεργία.

Στο δίλημμα, λοιπόν, μεταξύ συναίνεσης και παράκαμψης των ελεύθερων διαπραγματεύσεων, επιλέγουμε τη συνεννόηση μεταξύ κοινωνικών εταίρων και βεβαίως το διάλογο με την Κυβέρνηση».